Hormonen!!!

Wat een dag, ik begon vrolijk maar als ik dan om me heen kijk en denk moet ik dat allemaal nog doen, dan wordt ik al weer helemaal down, chagerijnig, kribbig.

Mn zoontje hoeft maar iets te doen of ik val alweer naar m uit. We maken het dan wel steeds weer goed met een dikke knuffel maar toch voel ik me dan nog schuldig.
Zo had ik net gestofzogen en meneertje komt weer van buiten helemaal onder het zand, nou daar ging ik al weer!
Nu ligt hij in bed en kom ik helemaal tot bezinning, dat ik het straks maar even heel goed met m moet gaan maken.
Ik raak ook helemaal gefrustreerd dat ik nergens leuke spijkerbroekjes voor m kan vinden, ik stel gewoon te hoge eisen aan de kleding van mijn kleine ventje.

Hopelijk ben ik straks weer een beetje goed gemutst, normaal ben ik nooit zo, ben altijd vrolijk en goed te pas.
Morgen ben ik altijd weer 10 weekjes zwanger van ons 2de frummeltje! Over 1,5 week hebben we onze eerste echo, vind het wel spannend!