Ziekenhuis bezoek, inleiden

nou maandag was het dan zover, om 8uur werden we in het ziekenhuis verwacht. Om me in te laten leiden. Om 8.15 werden we opgehaald om naar de verloskamer te gaan. In de kamer aangekomen, moest ik eerst aan het CTG om tekijken of ons Frummel hartje het goed doet, nou dat doet ie. Rond 9uur kwam de verloskundige. Ze deed een inwendig onderzoek, om tekijken wat er al was gebeurd daar binnen. Ze kwam tot de conclusie dat er niet veel was gebeurd. Had nog steeds een vingertopje ontsluiting. Toen ging ze de veter in brengen, was wel erg gevoelig. Toen dat ding eenmaal op zn plaats zat, begon ik erg duizelig te worden, t zweet brak me aan alle kanten uit. Kortom ik viel weer is bijna flauw. Ze hebben snel een koude doek op mn hoofd gelegd, en een deken over me heen gedaan. Ik moest van ze op de zij gaan liggen om ff bij tekomen. En weer moest ik aan het CTG, ze wilden ff weten hoe de kleine reageerde op mijn bijna flauwvallen. Nou die deed daar niet zo veel op. Heb nog wel ff een klein uurtje aan de CTG gelegen. Daarna begon het saaie lange wachten. Rond half 1 moest ik weer aan het CTG, t hartje was nog steeds goed en ons kleine ding was lekker actief. Later die middag moest ik nog een keer aan het CTG, maar nu was er verandering. De kleine doet het nog steeds erg goed, maar nu begon de CTG ook harde buiken te constateren, dit had tot gevolg dat ons kleine ding eindelijk begon intedalen. :-) Om half 7 mochten we naar huis, nadat ze de veter hadden verwijderd. En nog getoucheerd hadden.Dit keer niet echt liefdevol, maar naar ons idee vrij hardhandig. VOlgens de gynaecoloog zou ik wel alles 3 de veters nodig hebben.Omdat er niet veel was gebeurd. Maar de harde buiken bleven toch wel geregeld komen toen we thuis waren. Thuis lekker gedouched, ff bank hangen en lekker naar bed.

Dinsdag weer een dag in het ziekenhuis voor de 2de veter. Na een potje huilen was ik eigelijk best wel ontspannen. Manlief had al gezegd dat het gisteravond niet zo leuk was gegaan. Later vroegen ze mij hoe ik het die avond er voor had ervaren en ja hoor daar kwamen die waterlanders. Heb alles eruit gegooid. Had gelukkig weer de zelfde verpleegkunidige als maandag, en een andere verloskundige, en een stagiare. Wat waren het dit keer schatten van meiden. Te deden rustig met me aan, en bleven positief, tot tegenstelling van de gynaecoloog van maandag avond. Na een poos te hebben gepraat, moest toch dat ding er in, maar eerst nog ff aan de CTG. Alles was weer goed, buikactieviteit was erg rustig. De verloskundige, moest toen toch echt gaan toucheren, maar dit keer, kon ik me heel goed ontspannen en verliep het heel goed. Ze kon nu met 1vinger in mijn baarmoedermond komen, en voelde het hoofdje ook. Kortom ons kleine ding was nu ruim ingedaald, lag nog niet vast maar toch er zat vooruitgang in. Ja en toen moest die veter er nog weer in. Dit deed ze heel voorzichtig. En ging dit keer goed. Het enige nadeel was dat de goede harde buiken die ik maandag had gehad, nu niet echt begonnen. NOg een paar keer aan de CTG gelegen, t kleine ding was ook rustig, wel erg jammer. Om half 5 mochten we dan lekker naar huis. Ze had de veter laten zitten die moest ik er zelf maar uithalen. WIj zijn lekker naar mijn ouders gereden, daar heerlijk in bad gegaan en toen heb ik dat ding eruit gehaald. Was toch wel gevoelig ook al doe je het zelf. Toen we eenmaal lekker in ons eigen huis waren begon ik toch weer harde buiken te krijgen. Ook had ik het idee dat ik vruchtwater verloor. Ik eerst mijn moeder gebeld die weet nog wel is wat, samen met mijn vader. Maar die wisten het niet, dus toch maar het ziekenhuis gebeld. De verpleegkundige die ik aan de telefoon kreeg, ging er vanuit dat het verhoogde vaginale afscheiding was. Als ik het niet vertrouwde en niet kon slapen om de harde buiken moest ik weer bellen. Na een anderhalf uur zakte die helaas af. Nadat ze toch om de 5 a 10min kwamen en een tijdje aanhielden.

Nu heb ik toch wel weer af en toe harde buiken maar verder zit er nog geen vooruitgang in. Als er maandag nog niets is dan mogen we weer naar de gynaecoloog, om te kijken of er al wat meer is gebeurt daar binnen. En om dan te kijken wat we verder gaan doen. Maar daar ga ik eerst niet van uit. Ik hoop dat we ons kindje in het weekend in armen mogen hebben.