Weer mis?

In oktober 2009 kwamen we er achter dat ik zwanger was. We waren door het dolle hen, want het binnen één keer raak. Ik had altijd een voorgevoel gehad dat het heel lang zou duren voordat ik een kindje zou krijgen, mijn man zei altijd dat het zo zou lukken. Wie zou er gelijk krijgen?

In december hadden we eindelijk een echo. Ik had wel altijd de instelling dat ik het eerst moest zien en dan zou geloven. Ik herinner me de woorden van de man die de echo deed goed: 'oh, een gekantelde baarmoeder... ik zie niet wat ik hoor te zien..' Daarna inwendige echo gehad en inderdaad klopte het niet. Het hartje was nooit gaan kloppen. Ik heb een week later medicatie ingebracht om de miskraam op te wekken. Ik heb heel veel last gehad van de weeën en na de miskraam nog 3 weken bloedingen. Mijn verstand en gevoel gaven 2 verschillende signalen. Ik wist heel goed dat het domme pech was, maar mijn hormonen gingen aan de haa met me. In het begin durfde ik ook niet weer te gaan voor een volgende zwangerschap, maar uiteidelijk durfde ik het toch los te laten. Na twee maanden was het weer raak.Ouders en directe omgeving ingelicht, omdat we diterg fijn vinden.

Afgelopen zaterdag kreeg ik plotseling een bloeding (heel donkerbruin). Ik was direct van slag en wist direct dat het niet goed zat. De ochtend ervoor was ik ook wakker geworden en zei tegen mijn man dat ik niet meer zwanger was. Zou het misgaan? De vk adviseerde me rustig aan de doen. Het kon een onschuldige bloeding zijn, of een beginnende miskraam. Gisteren nauwelijks bloedverlies, gisteravond ineens wel lichtrood. (shit!). Vanmorgen weer bijna zwart bloed en vanmiddag nadat ik van de supermarkt terug was een bijna zwarte streep in mijn inlegkruis, met een paar kleine, heel kleine stolsels.... Ben zo bang. Gelukkig mag ik morgen naar het ziekenhuis voor een echo om 14.10 uur. Dan zullen we zien wie van ons gelijk heeft, mijn man of ik. Toch snel een kindje of een heel lang proces... Wish me luck!