Bij een vriendin van me hetzelfde. Baby zou echt mega (4,5 a 5 kg bij 40 weken) zijn en moest persee voor de 38 weken gehaald worden. Kindje was bij de geboorte net 3 kg... De geboorte ging ook relatief makkelijk. Kindje er na geen inleiding en zat bijna 4 weken langer in de buik en die was toen wel voer de 4 kg. Maar ze zei hij was er zo uit. Het was heel makkelijk. Een bevalling vn een kindje van 4 kg kan een eitje zijn. Terwijl je met een baby van 2,5 kg ook compleet kan uitscheuren. Het gewicht zelf zegt zelf echt niet alles over de geboorte.
Bedankt, da's veel bemoedigende dan sommige verhalen 🙈. Ik heb overigens intussen toch 1 cm ontsluiting en de baby zit al wat meer ingedaald! Hoera! Ik mocht dus iets langer wachten en anders word ik binnenkort toch ingeleid... Ik heb zo'n voorgevoel dat die kleine echt geen 4kg gaat zijn, maar we zullen zien.
Nou bij mij zeiden artsen dat zelfde, het gaat niet lukken maar mee goed verdiept in natuurlijke bevalling en heb 3 prachtige 5 kilo'ers er uitgekregen, zonder persen en met handsoff zonder hulp. Eén in bad en twee anderen op m'n knieën. Ga vooral niet liggen op je rug... Maar laat zwaartekracht 't werk doen en je lichaam... Wat druk naar je buik ademen... Maar niet persen... ... Ben illetjes gebouwd... Vertrouwen op je lichaam dat die het kan...
Nou bij mij zeiden artsen dat zelfde, het gaat niet lukken maar mee goed verdiept in natuurlijke bevalling en heb 3 prachtige 5 kilo'ers er uitgekregen, 2 zonder persen en met handsoff zonder hulp. Eén in bad en één anderen op m'n knieën. De 1e zware grote lag ik op m'n rug en zij op een bed en weeen ook opgewekt, vlies doorgeprikt.. Ging pittig en heb daarvan geleerd... Ga vooral niet liggen op je rug... Maar laat zwaartekracht 't werk doen en je lichaam... Wat druk naar je buik ademen... Maar niet persen... ... Ben illetjes gebouwd... Vertrouwen op je lichaam dat die het kan en je baby.. (uitzonderingen daargelaten). Vooral oefenen vooraf met naar bene puffen en met rust de bevalling in gaan. Hpl geen hypoglycemie macrosome baby, zoals ik had. Succes en vooral probeer de rust te nemen in je keuze en voel wat jij wilt en moet alleen de artsen. Maar een goed bevalplan(via pictos is het snel overzichtelijk) en zorg dat deze voor de kamer hangt voor iedereen overzichtelijk... Een doula kun je vaak bij een ziekenhuis krijgen, indien je tegen bevalling opziet. Die zijn geweldig en kunnen je helpen met (natuurlijk) bevallen bijvoorbeeld. Ik weigerde verpleging, toucheren en mochten alleen maar naar binnen als er iets zou zijn... Maar het ging in alle rust prima. 2 Kindjes bijna met vlies geboren. Liet 't niet doorprikken wou dat de baby dat zelf deed als hij daaraan toe was zonder forceren. Dan schijnt bevalling beter te verlopen. ❤️😘
#natuurlijke, halve lotus, handsoff, hypnobirthing ervaring, Mom of 5.
Van mijn eerste baby zei mijn gynaecoloog die de spoedkeizersnede deed na een urenlange bevalling dat ik hem nooit zelf had kunnen baren omdat ik veel te klein en tenger voor hem was. Hij woog 4082gr.
Mijn tweede zou onmogelijk zijn om vaginaal te baren volgens dezelfde gyn op basis van mijn echo's, metingen, uitwendig onderzoek en aanblik van mijn buik. Ik heb vaginaal gebaard op eigen kracht. Ze woog 4080gr.
Als je meer informatie en onderbouwing zoekt raadt ik je de cursus bevallen als een baas aan. Heeft mij heel erg geholpen, wie weet jou ook. :)
Succes met het maken van de voor jou juiste keuze en met de laatste loodjes!
Ik zat in dezelfde situatie. Mij is toen geen geplande keizersnede voorgesteld, maar wel inleiding met 38+3. Ik ben zelf niet klein en ik dacht dat het wel ging lukken. M'n zus, even groot als ik, had ook een 9-ponder gebaard. Toch ging het helaas niet. Ondanks 3x de vacuümpomp op haar hoofd werd het een spoedkeizersnede. Het herstel was hels. Na een zware bevalling nog een zware operatie is niet echt bevorderlijk voor je lijf ...
Toen ik zwanger was van de tweede en ook hij groot bleek te zijn, stond ik voor de keuze. De artsen adviseerden een bepaalde keizersnede, maar ik wou het toch nog een keer proberen. Wou zó graag het laatste stukje van de bevalling ook meemaken. Hoopte zó er een glibberig baby'tje uit te persen, die meteen op m'n borst werd gelegd. En bovenal hoopte ik de pijn van een keizersnede te voorkomen. Wél hadden we de afspraak dat we laagdrempelig alsnog voor een spoedkeizersnede zouden gaan. Toen ik in de persfase was aangekomen, herkende ik al snel het gevoel van de eerste keer: dat ik tegen een muur lag te persen. Na een paar persweeën heb ik toen ook zelf gezegd: "breng me maar naar de OK". Ik werd al min of meer verwacht, en het was gewoon overdag, in plaats van middenin de nacht bij de oudste, waardoor er al een operatieteam klaarstond. Het ging daardoor allemaal rustiger en gemoedelijker dan bij de oudste.
Ikzelf hoop geen kind meer te krijgen 😅 en ma 2x een ks mag ik sowieso niet meer vaginaal bevallen, maar toch zou ik nog steeds dezelfde keuze maken als ik nu voor de keuze stond. Terwijl het eigenlijk veel verstandiger is om voor de veilige weg te kiezen: een geplande keizersnede. Voor mij was mijn keuze op emotie gebaseerd, dat ik weeën wilde voelen en het hele 'gebeuren' van een bevalling mee zou maken. Mijn lijf neemt het me nu nóg kwalijk 😁😅
Mijn advies is: volg echt je eigen keuze. Laat je informeren, kijk wat het best voelt voor jezelf, en maak een keuze. Anders krijg je spijt, wat je ook kiest. Succes 😘
Vaak hebben vrouwen mer een kleiner gestel ook een kleiner bekken. Dir icm een groter geschat kind, kan idd complicaties met zich mee brengen. Veel succes met de bevalling, hoe deze ook mag zijn. Volg je gevoel.
Hier ook een zoontje (eerste bevalling) met p98, geloof ik. Met 40 weken geboren en woog 4,7 kilo. Verloskundige wist dit van te voren niet.
Bevalling was echt vreselijk.
Vanaf 5 cm in het ziekenhuis duurde het nog 17 uur tot hij er was.
Kreeg geen ontsluiting doordat hij eigenlijk niet paste. 4 x met de vacuümpomp gehaald en uiteindelijk dus gelukt. Hij kon de eerste week z’n arm niet gebruiken omdat er zo hard getrokken was.
De gynaecoloog uit het ziekenhuis heeft gelijk zijn excuses aangeboden en gezegd dat het een keizersnede had moeten zijn.
Dus vanuit mijn ervaring zou ik zeker voor een inleiding kiezen en mocht het op dat moment niet vorderen, toch een keizersnede.
Heel veel sterkte/succes met je keuze! 
Mijn zoontje had alleen z’n hoofd p99 en hij heeft tijdens m’n bevalling 1,5 uur vast gezeten in het geboortekanaal net z’n hoofd. Gewoon amper beweging. Ze pakte de vacuümpomp en toen kwam er in mij een soort oerkracht vrij en toen is het toch op natuurlijke manier gelukt… maar de rest van lichaam was wel gemiddeld. Hij heeft nogsteeds een mega hoofd😂 Ik zou voor inleiden kiezen met 38 weken en als dat niet lukt kan je altijd die keizersnee nog doen. Ze houden het gelukkig in de gaten (:
Ik zat in ongeveer dezelfde situatie en heb gekozen voor inleiding met 38 weken. uiteindelijk toch keizersnede geworden, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad dat ik eerst voor natuurlijk proberen ben gegaan. Anders had ik me altijd 'wat als' afgevraagd.
Maar vooral je eigen gevoel volgen en meenemen wat de gynaecoloog zegt. En het is idd ook zo, dat ze je tijdens de bevalling dan niet eindeloos zelf gaan laten proberen en liever op tijd ingrijpen. Succes met je keuze!
Ik zou voor de zekerheid een second opinion aanvragen. Mijn zoon is altijd groot gemeten (ik had elke keer dezelfde gyn) alleen op het laatst had ik 1x een ander en die zei dat hij de metingen van zijn collega niet begreep, want mijn zoon zou volgens hem netjes aan de maat zijn. Een week later ging ik bevallen en mijn vaste gyn had het toch echt goed, want mijn zoon was 4460 gram bij geboorte. Die andere zat er gewoon volledig naast. Mijn ervaring is dus dat de een erg goed is met echo's maken en de ander minder goed.
Bij mijn dochter ging het ook alle kanten op, toen had ik telkens een andere echoscopist.
En heel eerlijk, alle meningen en ervaringen van andere moeders doen er in deze niet toe.
Jou gyneacoloog maakt zich zorgen om de complicaties. Je zou nog voor second opinion kunnen gaan.
Maar wij kennen jou en je lichaam niet, wij zijn geen gyneacoloog en we hebben ook geen beeld van voorgaande echo's m.b.t. het inschatten van de grote van je kind. Ofwel, het kan bij 100 vrouwen goed zijn gegaan met een groot kind. Maar dat zegt werkelijk waar helemaal niets over jou situatie. Hecht alsjeblieft vooral waarde aan het advies van een gyneacoloog, want hij / zij heeft er voor geleerd en heeft meegeholpen om duizenden baby's gezond ter wereld te brengen. Ze geven een advies niet voor niets, want ze willen het liefst een natuurlijke bevalling (voor moeder en kind)
Geen ervaring maar persoonlijk zou ik afgaan op het deskundige oordeel van de gyneacoloog.
Eigenlijk zegt zij dat de kans op een natuurlijke bevalling bij inleiden alsnog klein is en de kans op complicaties groot.
Ik snap dat je graag natuurlijk wil bevallen, maar niet ten koste van alles neem ik aan.
Misschien eens vragen hoe groot zij de kans schat dat het alsnog keizersnede wordt. Kan me voorstellen dat een geplande keizersnede veel relaxter is dan last minute met spoed.
Succes met de laatste loodjes en het maken van een keuze
Geen ervaring maar persoonlijk zou ik afgaan op het deskundige oordeel van de gyneacoloog.
Eigenlijk zegt zij dat de kans op een natuurlijke bevalling bij inleiden alsnog klein is en de kans op complicaties groot.
Ik snap dat je graag natuurlijk wil bevallen, maar niet ten koste van alles neem ik aan.
Misschien eens vragen hoe groot zij de kans schat dat het alsnog keizersnede wordt. Kan me voorstellen dat een geplande keizersnede veel relaxter is dan last minute met spoed.
Succes met de laatste loodjes en het maken van een keuze
Kan je geen second opinion vragen? Ze hebben het zo vaak verkeerd..
Ik zou ook twee reuze baby’s krijgen 1e en 3e. Maar tijdens de geboorte waren ze rond de 3100 gram dus prima gewicht.
Ik zou als ik dit zo lees kiezen voor inleiden met 38 weken.
Maar als de gyn echt zegt kies voor veilige want je kind gaat er niet door passen dan zou ik voor keizersnede gaan. Het gaat regelmatig mis, kindje zuurstof te kort met alle gevolgen van dien dus ik zou die risico niet nemen. Want je bent al gewaarschuwd dus hoe schuldig ga je je voelen als ze er toch niet door past en het is te laat.
Mij werd ook constant gezegd dat mijn dochter boven gemiddeld was, P70. Ze is met 38.3 geboren op P23.. nogal een verschil. Mijn ervaring is dus dat de groeiecho’s er behoorlijk naast kunnen zitten.
Wat een vervelende situatie! Als in.. De onzekerheid of het wel of niet kan. Kon je maar even in een glazen bol kijken...
Je zal hier veel mensen zien die zeggen dat het gewoon kan. Ze hebben zelf een fijne bevalling ervaren met een groot kindje. Maar feit is, dat wij jouw lichaamsbouw niet weten. Dat we jouw bekken niet kunnen zien. Dat we niet zien hoe het kindje ligt. Hoe jouw bevalling zal verlopen, weet niemand. Maar ik denk dat jouw gyn en jouw eigen gevoel de enigen zijn die hierin een goed advies kunnen geven.
Veel wijsheid gewenst met de beslissing! En welke beslissing ook... Alles is goed!
Vanwege zwangerschapsdiabetes waarbij de baby ook heel zwaar werd geschat, werd ik ingeleid met 38 weken. Keizersnede is niet eens besproken maar bij mijn kindje was ook alleen de buik buitenproportioneel. Bij jou speelt ook de grootte van het hoofdje en de ledematen een rol en wellicht speelt ook nog mee dat jij klein bent. De gynaecoloog zal op basis van sec het gewicht van je kindje echt niet meteen een keizersnede adviseren. Bedenk voor jezelf of je een inleiding wilt proberen en bespreek dit met je gynaecoloog. Daar heb je meer aan dan ervaringen van anderen die in mijn optiek niet vergelijkbaar zijn.
Ik zou gaan voor een ks. Ik heb beide gehad. Een andere situatie bij mij, geen zware baby maar wel sterrenkijker. Zware bevalling dus. Ik weet niet of dit te vergelijken is. Nu een jaar later nog elke dag veel pijn in bekken. Ik wil nooit meer vaginaal bevallen, als ik ooit weer oude mijn leven terug krijg en zwanger mag worden, wordt het een ks.
Je kunt gewoon bevallen. Geloof in jezelf dat je dit kan. Ik ben spontaan thuis bevallen met 41 weken van een kind van 4775 gram 54,5 cm. Mega dus. Maar was een veel mooiere bevalling dan mijn ingeleide bevalling van de eerste. Die was 3800 (werd veel zwaarder geschat) gram. Dat was een hellse bevalling want ze was nog helemaal niet klaar om geboren te worden. Toen heb ik gelijk gezegd bij een volgende wil ik dit niet, en vertrouwd op mijn lichaam.
Daarbij zitten ze er met schatten van gewicht zooo vaak naast!
Laat je niet bang praten..
ik ben trouwens zelf ook maar 1,65.
Onze jongste dochter was ook macrosoom officieel. 3990 gram bij 39 weken. Makkelijkste bevalling ever
Is je baby al ingedaald heeft ze dat gezegd? Soms is het hoofd niet meer goed te meten en dan meten ze bijv alleen de buik en benen. Stel dat de benen lang zijn kom je dus op een foute berekening. Mijn gynaecoloog meet na de 35 weken niet meer daarom. Ik zou het eerst proberen er zijn ook genoeg kleine vrouwen die makkelijk 4 kilo op de wereld zetten.
Ik heb een bevalling gehad van mijn zoontje die woog 4680 en was 54cm lang. Een thuis bevalling. Ik zou persoonlijk in jou situatie omdat je zegt dat je klein bent voor de meest veilige optie kiezen. Als ie er nie doorheen past krijg hé alsnog een keizersnede. Dus zou zelf voor de keizersnede gaan.
Zelf zou ik kiezen voor een inleiding. Bij mijn derde had ik een spoedkeizersnede, dat herstel duurde aanzienlijk langer.
Dit is een heel late echo. Allereerst dus: hoe waren de andere echo’s?
Mijn zoon namelijk lag altijd wel “relatief hoog op de curve”, p80-85 ongeveer, maar niks waar ze zich zorgen over maakten. Met 39 weken en 2 dagen kreeg ik (in verband met niet indalen) een echo (iets wat de verloskundige op mijn vraag eerder afgeraden had omdat het te laat is voor een betrouwbare echo, maar bij die afspraak ivm niet indalen hoorde het erbij). Hij werd op dat moment geschat op 4700 gram, wat >p99 was op alle fronten. Ik zat finaal in de stress. Volgende dag meteen inleiding begonnen. Ik ben twee dagen later bevallen en mijn zoon woog 3700 gram. Wat dus wel ongeveer neerkomt op die p80-85waar hij tijdens eerdere echo’s steeds op zat.
Mijn dochter was steeds al vrij groot. Beetje variatie tussen p95 en p99 afhankelijk van de meting. Die was ook groot, iets boven de 4 kg toen ik op 39 weken en 2 dagen spontaan beviel. Maar ik had wel afgeleerd me er druk over te maken. De bevalling was (op lange aanloop weeen na, maar het persen zeg maar) een peulenschil. Nog geen 10 minuten persen.
Mijn beide kinderen daalden niet in (pas ver in de bevalling na het breken van m’n vliezen). Maar dat had niks te maken met proporties; hoort blijkbaar bij m’n lijf. Het is toen wel met de gynaecoloog besproken ook, ik had bij m’n zoon vooraf al zoiets van “doe gewoon een keizersnee als hij niet indaalt en zo groot is!”. Maar die zei dat de eerste keizersnee de belangrijkste is om te voorkomen als het enigszins kan. Ben blij dat hij niet mee is gegaan in mijn verzoek :)
De vorige twee echo's was ze telkens rond P90, ook al vrij groot dus. Ik twijfel enorm, iedereen in mijn omgeving zegt dat ik beter de geplande keizersnede neem om complicaties te voorkomen, maar ja ik weet het nog niet goed.
P90 is groot maar echt niet enorm. En p97 is ook niet per se onoverkomelijk. Ik heb een tengere kleine vriendin die twee negenponders op de wereld heeft gezet, en oké, dat waren best zware bevallingen, maar het is wel gelukt. Ik snap bijzonder goed dat je bang bent, ik heb het gevoel zelf ook gehad, en dan lijkt een keizersnee de veilige optie. Maar als de boel niet vordert kunnen ze altijd nog schakelen. En een keizersnee heeft meestal een moeilijker herstel en meer consequenties voor volgende zwangerschappen.
De vorige twee echo's was ze telkens rond P90, ook al vrij groot dus. Ik twijfel enorm, iedereen in mijn omgeving zegt dat ik beter de geplande keizersnede neem om complicaties te voorkomen, maar ja ik weet het nog niet goed.
Mijn tweede was heel groot. Bij de geboorte woog zij 4565 gram maar dat wisten ze niet. Gevolg was dat er sprake was van schouderdystocie. Ze heeft daardoor in het begin een achterstand opgelopen in haar grove motoriek. De spier tussen haar nek en schouders is namelijk ingescheurd geraakt. Nu heeft ze de achterstand ruimschoots ingelopen. Bij de derde waren ze in het ziekenhuis heel bang voor wederom schouderdystocie. Heb heel veel echo's gehad en de baby deed het niet heel goed meer in de buik. Mede vanwege dit en vanwege de tweede ingeleid en dat ging prima. Zij woog 3680 gram. Dus ik zou kiezen voor inleiden.
Ik zou een second opinion vragen. Mijn eerste was 4180 en mijn tweede 4600. Wel ben ik zelf 181. Beide natuurlijke bevallingen zonder hechtingen.
Was de baby dan op 37 weken al wat ingedaald? Want dat was het grootste probleem volgens de gynaecoloog, ze denkt dat het een geval van dysproportie is en het hoofdje dus niet in mijn bekken past. Een vriendin van me had ook P97 en de baby was 4200 gram bij geboorte, maar omdat zij op 37 weken wel al wat ontsluiting had, maakten ze zich niet zoveel zorgen.
Mijn zwaarste is met 36 weken nog gedraaid omdat die nog in stuit lag uiteindelijk wel ingedaald maar ook pas later dan dat ze dat liever zagen
Ik zou een second opinion vragen. Mijn eerste was 4180 en mijn tweede 4600. Wel ben ik zelf 181. Beide natuurlijke bevallingen zonder hechtingen.
reacties (34)