Vervolg ziekenhuis
Vandaag was het dus zover.. onze afpsraak in het Sophia kinderziekenhuis te Rotterdam..
13.45 hadden we onze afspraak staan.. natuurlijk liep het gigantisch uit en pas om 14.30 werden we naar binnen geroepen.. mijn meisje werd eerst gewogen en gemeten...ze is nu 11.850 kg en 76 cm lang....weet eigenlijk niet of dit correct is want ze was flink aan het tegenspruttelen en aan het krijsen.. zodra ze de mensen met een witte jas ziet dan wordt ze helemaal gek.. ze denkt natuurlijk, o jee ik krijg een prik..
Afijn, wij naar binnen, zit daar een meneer in opleiding/stagiare..pffffffff...heb ik weer..maar goed, hij allerlei vragen gesteld blablabla..zegt die opeens, nou ik weet niet of wij jullie hier wel kunnen helpen hoor. WAT???? Hoorde ik dat goed?? Toen vroeg ik waar onze dokter was die Ecren zou onderzoeken..die zou dus later komen.. nou dat later komen werd dus een uur later..grrrrrr!!!
De 'echte' dokter kwam dus en samen met de stagiare gingen ze praten, net alsof ik daar niet was pfffff!!! Hij onderzocht Ecren heel even..denk niet eens een minuut.. en dit zei die: "Ja, nou dat lijkt geen vaten probleem..waarschijnlijk is het iets ortopedisch..ben dus nu WEER doorverwezen!!
De dokter zei wel dat hij fotos wilde maken van Ecren maar dat moest dus bij de eerstvolgende afpsraak gebeuren..afspraak werd gemaakt bij de balie (weer zo een irritant wijf achter de balie)..op 24 maart kan ik dus terecht. Moest ook een verklaring tekenen dat ik geen probleem vond om fotos te laten maken van de benen van Ecren, heb ik gedaan en de stagiare zei tot ziens en toen gingen we richting huis..
En nu komt het... onderweg werd ik door de assistente gebeld van de dokter..waar ik was en waarom ik weg was gegaan???? PARDON??!!!!.. Ze wilden dus de fotos gelijk al maken..gotver!!! Ik zei, nou lekkere communicatie hebben jullie daar..ik kreeg als antwoord dat ik het verkeerd had begrepen..nou ik dacht het zeeeer zeker niet!!!!Nou moet ik dus donderdag ochtend om 11.00 uur weer daar zijn om de fotos te laten maken..ze wilde eigenlijk morgen maar daaag, dan is mijn meisje jarig...
En door alle commotie, drukte op de weg en het stomme telefoontje van het ziekenhuis reed ik de verkeerde kant uit hahah.. richting mijn moeder in Dordrecht hahahha... ik heb haar maar gebeld van Ma, we komen je even bezoeken hhahha..
Jongens, jongens wat een dag weer! We waren om 18.00 uur thuis.. stond weer lekker in de file op de terug weg...Ben echt kapot gewoon en mijn meisje ook..
Kortom dames, ik heb echt geen hoop meer dat ze ons zullen helpen. Ik heb het helemaal gehad echt waar...
xXx
reacties (0)