Nesteldrang?
Sookie en Jackson, dat waren m'n eerste twee katjes toen ik op mezelf ging wonen, bijna 4 jaar geleden. Broertje en zusje, super lief.
Een half jaar terug, werd Jackson gevonden door een paar kinderen in de bosjes, heel hard mauwend, maar hij rende niet weg. Dus zij de dierenambulance gebeld en die bracht hem terug naar mij, yay voor de chip. Zijn bekken was gebroken, op meerdere plekken, bleek na enkele dagen dierenarts en verschillende foto's. Dus ik met 't arme beest naar 't dierenziekenhuis. Daar een verschrikkelijk lange operatie ondergaan. Ik kreeg Jackson terug, in een rotweiler bench, met twee platen en 15 schroeven in z'n achterlijf. Ongelovelijk hoe hij zich er daar doorheen heeft geslagen. 2 lange maanden mauwen en zo zielig kijken achter tralies. Maar hij heeft 't gehaald, al ben ik af en toe zelf in de bench gekropen om 'm gezelschap te houden, heerlijk vond 'tie dat, kwam meteen op schoot.
Helaas is Jackson vijf weken geleden overleden, aan een nare ontsteking in z'n borstholte en een hartaanval tijdens de verdoving om het weg te krijgen. Hij was echt m'n maatje, zo'n lieve kat. Aanhankelijk, grappig, aanwezig.
Laat zo'n leegte achter, als je maatje je verlaat, zo plotseling, maar 3,5 jaar oud. En dan al zoveel samen meegemaakt.
Met Sookie gaat het prima, die is nu enorm lief als ik mij verdrietig voel, dan komt ze op schoot en gaat ze heerlijk spinnend liggen slapen.
Maar toch gaat het dan weer kriebelen. Jackson is niet meer, en laat een leegte achter en die wil ik graag opgevuld. Vriendlief is minder enthousiast, maar dat houd mij helaas niet tegen.
Dus vandaag gekeken bij een nestje katjes, bij een vriend van een vriendin. 3,5 week oud, zo schattig! In midden juli, ongeveer twee weken voor de bruiloft zullen wij dus de trotse ouders worden van twee kleine kittens weer!
Nu nog een puppy... en natuurlijk de baby!
Hoezo nesteldrang?
reacties (0)