Brief aan mijn zoon

Lief draakje,

Morgen is het dan zo ver. Het einde van het tijdperk baby/dreumes en het officieele begin van het peutertijdperk. Je hebt ons al een voorproefje gegeven van je koppige karaktertje en je standvastige eigenwijze eige willetjes. Maar god wat groei je op als mooi jongetje...

Als baby was je voornamelijk grappig met het kuiltje in je kin en je schele spleetoogjes. Een hele grote grijns gaf je ons ook dagelijk en we konden met ze alle hartelijk lachen om de gekke bekkies die je trok. Na ongeveer een half jaartje gaf je ons de schrik van ons leven. 6 maanden oud en zo eigewijs dat je geen fles meer aanraakte.. We hebben je gesmeekt, van dokter naar dokter en van ziekenhuis naar ziekenhuis gesleept maar je bleef bijna elke vorm van voeding weigeren en groeien deed je daardoor ook erg slecht.. Toch bleef je lekker koppig en eigewijs, vrolijk deed jij dagelijks je ding en verwarmde elke dag me hart met een dikke kus of knuffel. Soms hapte je vrolijk in me neus en soms klampte je je krijzend aan me vast. Radeloos zijn we geweest om je en we hebben heel wat tranen gelaten om de machteloosheid die we voelde. Maar ook hebben we uren om je zitten lachen omdat je toch nogsteeds een meester bent in gekke bekken trekken! Opeens deed je je ogen echt open en daar verschenen je grote blauwe kijkers! Dat is ook het eerste waar iedereen het over heeft je ongelovelijk mooie ogen. Daarbij kwamen de goudblonde krullen nadat ik je vorig jaar heb kaalgeschoren en ontdaan heb van dat vlassige rossige babyhaar. Je lange wimpers en je mooi gevormde koppie... Je brede glimlach en je schattige mammietje wat je zegt als je me roept..

Opeens na een hele heftige keelontsteking waarbij je ruim een halve kilo afviel besloot je toch te gaan eten. Wie had gedacht dat dat alles was wat je nodig had om te begrijpen dat eten noodzakelijk is. Inmiddels ben je de 10 kilo gepasseerd en groei je opeens als kool! Maatje 80 kan alweer bijna geruimd worden en het lengte verschil met je leeftijdsgenootjes word steeds kleiner. God wat ben ik trots op je!

Ondanks dat je broer me alle eerste keren heeft gegeven had jij de kracht om me alles nog een keer te laten mogen beleven. De eerste keer borstvoeding, de eerste keer in bad wat je overigens heerlijk vond! Je droomde altijd heerlijk weg in het warme water en begon te krijzen als je eruit moest! Het douche vond je helemaal niets. In tegenstelling tot je broer bleef je krijzen tot je er weer onderuit mocht... Dit hebben we dan ook maar 1 keer gedaan toen je klein was.. Nu vind je het geweldig om onder de douche door te rennen en te rellen in de douchecel! De eerste grote lach die we tevens ook nog eens hebben kunnen vastleggen! De eerste keer dat je draaide.. De eerste keer kruipen en god wat kon je dat snel! ik zie dat kontje nog heen en weer wiebelen als ik eraan denk haha! Lopen vond je totaal niet interessant en ik durf te wedden dat als je een beetje je best had gedaan je met een jaar had kunnen lopen. Misschien wel eerder net als je broer. Maar nee jij bent slim. Je liet je dragen. Je liep met 14 maanden precies op de dag dat we naar het consultatie bureau moesten besloot jij op te staan en weg te lopen. Je bent zo anders dan je broer. Zo het tegenover gestelde.

Jij bent een denkertje, je speelt heerlijk op jezelf, kruipt lekker bij me op schoot en vind het heerlijk om een boekje te lezen of met je autootjes te spelen. Je begint heerlijk te kletsen en stelt al vragen en slaat je armpjes strak om me heen. dikke natte klapzoenen gaan over en weer. Je grote broer is je beste vriend en ook met hem kun je heerlijk spelen. Samen spannen jullie samen tegen mij en proberen alles uit te halen wat niet mag maar heey wat wil je met 2 peutertjes in huis. Straks gaat je broer naar school en dan zullen we het samen moeten doen kleine knul. Soms hebben jullie ook wel strijd maar dat hoort ook. Stoeien om een autootje of een balletje.

Lief klein mannetje, blijf zoals je bent. Je bent samen met je broer het mooiste kado wat ik ooit van jullie vader heb gehad. En ondanks dat ik soms met me handen in het haar zit om jullie doerakstreken blijf ze lekker uithalen, blijf zo lang mogelijk kind en onschuldig.

Jij met je mooie goudblonde krullen en je onwerkelijke blauwe ogen. Met je smalle lijfje en je stevige pootjes. Je grote knuisjes en je lieve lach... Ik ben zo blij dat ik je moeder zijn mag.

Ik zal voor altijd van je houden wat er ook gebeurd. Samen gaan we het gevecht met het leven aan en weet dat ik er altijd voor je ben.

xx Mama