Jezus is terug in de vorm van een vrouw

Tekst, geschreven door een vriend die op nieuwjaarsdag even langs kwam.

Schoonheid & Troost

Op nieuwjaarsdag bezocht ik vrienden in Gouda die ik lang
niet had gezien. Er verandert veel in acht jaar.
Sommige dingen veranderen nooit. De banden die gesmeed
zijn in de loop der jaren door de ervaringen die je hebt gedeeld.
Dat draag je een leven lang mee, versmolten met je DNA.

Vriendschap IS en hoeft niet keer op keer bevestigd te worden.
Je ziet elkaar acht jaar niet, de deur gaat open en je bent
weer exact in het gevoel en de sfeer van het laatste samenzijn.
Het is geen surrealistisch sprookje, het is echt. Realiteit.

Daar zit je dan, de deur gaat open en een klein aardwezentje
van twee komt de woonkamer binnen waggelen aan de hand
van papa. Moeder schenkt thee in en ik weet even niet meer
hoe ik het heb. Het liefst ontwijk ik kinderen per strekkende
twee centimeter, en als het een irritant kind was zou ik
het ook eerlijk hebben gemeld, maar nee, nee.

Werkelijk het allerlichtste en liefste kind wat ik ooit
heb aanschouwd kroop liefdevol bij mama op schoot.
Broodje eten, boekje lezen, nou ja boekje lezen,
met voeten en handen omslaan, door de kamer dansen,
kreeg zowaar een afgelebberd kaakje aangeboden,
volstrekt blij, zorgeloos en gelukkig. Ik moest denken
aan de tekst op de rouwkaart van mijn Opa:
Veilig in Jezus armen. Zo voelde het, veilig en beschermd.

Het kind kroelde in mama's armen en ik zei tegen het kind,
volgens mij ga jij de wereld een flink stuk beter maken.
Kirrend maaide het kind met haar armen in de lucht
en met de hoogste wijsheid van de wereld keek ze me
aan met haar heldere blauwe ogen en lachte mysterieus.

Jezus is terug als vrouw, alles komt goed!