9 buisjes bloed...
Hi meiden,
Gister middag hebben wij ons eerste bezoekje aan het ziekenhuis gebracht. We werden al binnen 15 minuten opgehaald door 'onze' dokter. Hij vroeg eerst hoe het met ons ging en of ik nog een test had gedaan twee weken na de miskraam. "Ja, dat heb ik gedaan. Hij was negatief." zei ik. Dokter:"Ah, dat is mooi, dan is alles weg waar het ook zat."
(Nou dat vind ik helemaal niet zo mooi, dacht ik. Ik zou liever hebben dat we nu 10 weken waren.) Maar goed, dokter blij = wij blij.
Omdat we wel zwanger kunnen worden (na 2 jaar!) komen er geen sperma testen e.d.
We krijgen een formulier mee om een chromosomen test te doen. Dit betekend dat we bloed moeten prikken en dat er wordt gekeken of we een afwijking hebben. Van deze afwijking hoeven we zelf geen last te hebben maar kan voortplanting in de weg staan. "Vaak komt er niks uit" zegt de dokter.
Daarnaast krijg ik een formulier mee om te testen op stolsels. Als ik snel stolsels ontwikkel kan dit een eventuele zwangerschap in de weg staan. Dan moet ik een soort bloedverdunners gaan spuiten.
De uitslag krijgen we over een week of 10. We mogen in januari terug komen. Mijn man vraagt of er nog meer tips zijn... maar nee we moeten 'gewoon' zo doorgaan.
Daarna krijg ik nog een inwendige echo. "Ik zie een goede ei voorraad" zegt de dokter. Ook daar hoeven we ons geen zorgen om te maken.
Dus wij naar de bloedafnamebalie. Mijn man moet twee buisjes en ik 9. Gelukkig kunnen we er goed tegen. Een paar van mijn buisjes moeten op ijs. Grapjes over het maken van een cocktails natuurlijk. Op dat moment had ik stiekem ook zin om ladderzat te worden. Maar helaas, wij houden ons groot.
Ik weet niet zo goed hoe ik me nu voel. De dokter zegt dat er waarschijnlijk niks uit de testen komt en dat verder alles goed zit. Mijn man heeft nog gevraagd of het zin heeft om met ovulatietesten te gebruiken. Maar dit raad de dokter sterk af! We moeten het 'gewoon' tussen dag 7 en 17 een keer of 4/5 doen. Verder niks. Geen ander eten of meer sporten of iets. We kunnen niks doen! 'Gewoon' zo doorgaan.
Wel fijn natuurlijk dat de dokter nog geen problemen ziet. Maar ik vind het toch een beetje vreemd dat het dan twee jaar duurt. Natuurlijk ben ik blij dat er waarschijnlijk niks mis is! Ik lees alle blogs van de meiden die wel in het medische zitten en dat gun je natuurlijk niemand! Mijn gedachte blijven bij hen.
Voor mezelf: ach, we zien wel. Ik ga me er maar niet meer druk om maken. Wat komt dat komt.
Vandaag is al zwaar genoeg. Zal er straks een blog over schrijven.
Liefs Do
reacties (0)