Altijd weer dezelfde vraag
Op een mooie vrijdagavond zijn wij op een feestje bij wat vrienden. Een onbekende komt naar me toe en vraagt wat ik wil drinken. Een glas water antwoord ik de vriendelijk uitziende jongen. 'Oh drink je niet? ben je ....' vraagt hij.
'Nee, ik ben niet ...' Ik heb gewoon zin in een glas water.
Later die avond als ik bij een groepje kennissen sta komt ter sprake dat ik nu bijna ben afgestudeerd. (nog 4 weken). Of we al aan kinderen denken wordt mij gevraagd. 'Ja we denken er wel aan' geef ik als antwoord.
Wie vertel je nou wel hoe het ervoor staat en wie niet?
Sinds 2008 heb ik al geen antwoord op die ene vraag: En denken jullie al aan kinderen?? Net na mijn trouwdag in 2008 begon de vraag een rol te spelen in mijn leven. Sinds die dag lopen mensen blijkbaar met de vraag of ik al aan kinderen denk. Vorig jaar is de vraag wat op de achtergrond geraakt, maar nu zo net voor mijn afstuderen komt hij weer harder terug dan ooit te voren.
Er zijn zelf vrouwen die ik niet goed ken die zomaar tegen me zeggen:'27 is een mooie leeftijd hoor om aan kinderen te gaan denken'
Wat zeg je dan?
Een aantal collega's op mijn werk weet hoe het zit. Ik kon mijn miskraam van 2008 moeilijk geheim houden. Maar de collega's die het niet weten beginnen nu weer DE vraag te stellen. Meestal laat ik het een beetje in het midden: 'Eerst een vast contract ;)'
Maar ik moet ook eerlijk zijn. Zelf stel ik DE vraag ook aan mensen om mij heen. Dit deed ik ook al voor 2008. Mensen vinden het leuk als er kinderen worden geboren en als iemand zwanger is. Mensen vinden het leuk om daar bij betrokken te zijn en daarom stellen ze DE vraag. Het is niet om te pesten of testen. DE vraag is een eerlijke en oprechte vraag...die soms even in het verkeerde keelgat schiet.
Dus lieve mensen blijf DE vraag maar stellen...kijk alleen niet gek op als sommige vrouwen dichtslaan of zelfs gaan huilen als DE vraag gesteld wordt....
liefs Do
reacties (0)