25 wkn en down

25 weken alweer. De kans dat deze zwangerschap van kleine WIP gaat lukken wordt steeds groter. Doordat mijn placenta achter ligt, mag ik de hele dag door genieten van dat kleine wezentje in mijn buik.
Mocht er nu iets mis gaan is het niet meteen einde oefening en elke dag is een toevoeging op overlevingskansen van onze 'o zo gewenste kleine man'.

Ik kom's ochtends moeier uit bed dan dat ik erin ga. Ik raak maar niet uitgeslapen.
Verder heb ik deze week te horen gekregen dat ik ondanks goed functioneren niet in aanmerking kwam voor een vast contract. Dit omdat ik door alle ellende het afgelopen jaar teveel afwezig ben geweest. En zo dus geen duidelijk beeld heb kunnen geven van welk vlees ze in de kuip hebben. Ik werk er pas sinds mei vorig jaar nl. En ondanks dat ik deze redenatie echt begrijp, voelde het toch nog als een klap na. De kers op de taart van dit 'fijne' jaar.
Verder ben ik ook steeds misselijk en begin ik last te krijgen van zuurbranden. De babykamer is bij lange na niet af. Moet nog een checklist maken van de dingen die ik nog aan moet schaffen en de nachtmerries begin ik nu ook echt wel zat te worden.

En ook voor mijn man is dit  een spannende week. Gaat hij de nieuwe functie krijgen of niet? En tja, dat werkt zo lekker door in zijn humeur.

Met onze grote kleine man gaat het gelukkig wel goed. Hij lult me echt de oren van het hoofd. Is nieuwsgierig en kent eigenlijk geen dag dat hij niet vrolijk of opgewekt is. Een heerlijke spring in het veld; dat af en toe meer weg heeft van een ongeleid projectiel. We zijn samen hard aan het werk om hem ook zijn grenzen te leren kennen. En zo zijn enthousiasme een beetje in banen te leiden. Wel heeft hij een duidelijke mening over zijn broertje: die blijft in de buik en zijn mama is alleen van hem. Dus dat wordt nog wat straks.

Morgen staat een shopdag met een vriendin die ook 25wkn zwanger is van haar 1e op het programma. Ik hoop dat het mij een beetje energie geeft en zo iets vrolijker de dag door kan.