Vanmorgen om half acht stond de 20wkn echo op het programma.
Ondanks de mooie echo op 17wkn gingen wij toch vrij gespannen naar binnen. Een niet zo super vriendelijke vrouw begon meteen erg zakelijk en eentonig te vertellen en ik kon gaan liggen. Alles werd nauw nagemeten en het zag er allemaal prima uit. Mooi op het gemiddelde werd WIP gemeten. Dit was fijn om te horen omdat ik bij mijn urine teveel aan suiker werd gemeten en ik nu dus op een dieet ben zonder teveel suiker. Mocht ik zwangerschapsdiabetis ontwikkelen zijn vaak de kindjes aan de grote kant. Hier dus niet het geval.
Bijna euforisch werd ik ervan en was al even vergeten dat ze nog naar het geslacht moest kijken. Wij wisten al 3 wkn wat het ging worden dus maakte mij daar niet meer druk om. Maar toen kwam het: hadden jullie een voorgevoel? JA. Klopte deze met wat je zou krijgen? NEE. Waar is de geslachtsbepaling gedaan? HIER. HOEZO? Je voorgevoel klopte toch...Ik zeg: dat meen je niet en mijn hart sloeg even een keer over. (Een medische echo is geen moment voor grapjes! dacht ik nog....) Duidelijk liet ze zien wat ze zag enze wist het echt 100% zeker. Totaal perplex zaten we naar het scherm te kijken. Wij zagen het ook. Een gevoel van ongeloof ging door mij heen. Minder blij of teleurgesteld? Nee zeker niet! Hoe kun je nu teluergesteld zijn over het feit dat er niks bijzonders aan je kindje te zien is en met vlag en wimpel voor de 20wkn echo is geslaagd???? Onthutst absoluut! Dit is even een omschakeling en de fantasieën over de toekomst een beetje bijschaven. Maar gelukkig geen groot drama zoals sommige ouders helaas moeten meemaken op zo'n moment.
Na 40min was de afspraak klaar. Eenmaal in het restaurant voor een kopje koffie kregen mijn man en ik compleet de slappe lach.We horen de echoscopiste 3 wkn geleden nog zo zeggen: Ik zeg het alleen als ik het 100% zeker weet. Anders moeten jullie gewoon een keer terug komen. Hoe is het mogelijk. Thuis gekomen kijk ik nog een keer naar de echo waar het geslacht opstond 3 wkn geleden en leg die van vandaag ernaast. Hebben we het wel over hetzelfde kind? Ik heb er een met het welgbekende hamburgertje en ook een met overduidelijk een piemeltje en balletjes.
We hebben net behang voor de babykamer binnen dat niet terug kan. 2 setjes kleding en een winterjas waar we een ander blij mee kunnen maken. Maar na alle verdriet en teleurstellingen die we mee hebben moeten maken op de weg naar kindje nr. 2 denk ik: Als dit ons grootste probleem is tijdens deze zwangerschap dan mogen wij onze handen dichtknijpen,
Op naar de volgende 20 wkn en dan maar hopen dat Little Houdini niet weer van gedachten gaat veranderen ;-)
reacties (0)