Compeet de weg kwijt

Donderdag ging ik met een baksteen in mijn maag bij de gynaecoloog weg.
Een menstruatie opwekken...geen cyclus...hopen dat het werkt...in theorie niet mogelijk zo zwanger te raken...Mogelijk hormonaal...temperatuurkaart bijhouden...fertelitietskliniek!

Ik kon mijn oren niet geloven!

Vrijdag had ik dan mijn afspraak bij de psycholoog op advies van de huisarts om een depressie uit te sluiten. Misschien was dat de reden van mijn slechte gesteldheid. Maar in de ochtend werd ik gebeld door mijn huisarts. De bloeduitslagen waren binnen. Alles was prima behalve de bezinking. Deze was erg hoog. Hij dacht dat daardoor mijn menstruatie ook wel eens weg kon blijven. Zo'n bloedwaarde zei alleen dat er ergens iets niet helemaal goed zit of zat. van een onstoken teennagel of griep tot reuma. Besproken dat we het bij gelijke klachten nog een maand aan zouden kijken om het lichaam zijn helende kracht de kans te geven. Hier had ik ook een goed gevoel bij. Eveneens blij dat mijn beroerde gezondheid niet alleen tussen de oren zat.

En alsof de duivel er mee speelde, ging ik een uur na het telefoontje naar het toillet en daar was mijn menstruatie. Eerst twijfelde ik of het niet weet een gewone bloeding is maar ik kan nu echt zeggen dat ik ongesteld ben...als een kind zo blij....!

Maar wat betekent dit nu.? Bloedwaarden weer goed, toch mogelijk zelf zwanger te raken? geen fertelitietskliniek?

Totale verwarring!!!
maar zo blij met dit kleine beetje vrouwelijkheid dat ik terug heb gekregen.
Wij gaan werken aan ons WONDER!!!