Een nieuw begin; de geboorte van M

Maandag om 6.45u mochten wij ons melden op het ZH. Vandaag zou ik ingeleid worden. Afhankelijk van de stand van zaken dan wel met gel dan wel door meteen de vliezen te breken.

Het werd gel. 's Middags om 12.00 zou bekeken worden of de vliezen gebroken konden worden of dat een tweede keer gel nodig was. Het werd nog eens gel. Het gerommel wat ik de ochtend gevoeld had werd al wat hardnekkiger. Maar ik kon nog gewoon alles doen. Pas 's avonds ging het over in echte weeën. Ik moest ze al weg puffen. Om 23.00u werd ik naar de verloskamer gebracht. Na een snelle check bleek dat de vliezen nog steeds niet gebroken konden worden. Het werden inmiddels rugweeën die om de 10 min kwamen en kon niet meer slapen. De hele nacht heb ik over de gang heen gelopen omdat ik ze zo het beste op kon vangen. Vriendlief heeft de hele nacht achter me aan gesjokt en mn rug gemasseerd.

's Ochtends om 9u konden dan eindelijk mijn vliezen gebroken worden! Er werd een uurtje aangekeken of de weeën uit zichzelf sterker werden. Maar de CTG gaf niks aan wat de weeën betreft. Wel gaf het aan dat M het wederom maar net binnen de marges deed. Om te kijken of het een reactie was op de weeën kreeg Myron een draadje op het hoofd om zo de hartslag te volgen en kreeg ik een staafje ingebracht om de weeën van binnen te meten. Gelukkig; die strakke banden mochten af!!!

Na een uur kreeg ik het infuus om de weeën sterker te maken. Dit werd elke 20min opgehoogd, want de ontsluiting vorderde maar niet. Maar de weeën werden steeds heftiger en aangezien ik niet meer van bed mocht wist ik niet meer hoe ik ze op moest vangen. Dus ik wilde een ruggeprik. Het was nu 9-8-11 14.00u. Toen de anesthesist zou komen bleek ik gelukkig 5cm ontsluiting te hebben en kon de prik gezet worden. Ook kon dat gewoon op de verloskamer, dus hoefde niet naar de OK. Na een kwartier werkte het en heb ik heerlijk kunnen rusten tot 17.00u.

Dan staat er ineens 5 man aan mn bed. M reageert niet goed op de weeën en ze willen checken hoeveel reserves (zuurstof in het bloed ed) hij nog heeft dmv bloedafname uit het hoofdje. Mocht het niet genoeg zijn wordt het een keizersnede. Het bloed afnemen is een vrouw-onvriendelijke en pijnlijke handeling, maar de uitslag is binnen 5min bekend. Het was goed genoeg om nog even door te gaan. Een uur lang blijft de VK een beetje bij mn bed staan en kijkt naar de cijfers die van de harttonen van M komen en is steeds aan het bellen. (achteraf de gyneacoloog)

Om 18.00u die oerdrang!!!!!!!!!! Ik weet meteen; dit zijn persweeën! Maar ik mag niet persen. Weer toeters en bellen die afgaan en weer 5 man en het onderzoek. Ik word bang! Dan zie ik mijn EIGEN gyneacoloog binnenkomen in gewone kleding....Huh, die had toch geen dienst vandaag????....Ze is in huis gebeld en zal mij het laatste stuk begeleiden. Na overleg mag ik toch beginnen met persen om 18.18u. Maar M is een sterrekijkertje en ligt ook nog eens scheef voor de uitgang. Na een uur zwoegen ben ik nauwelijks opgeschoten.

Dan zegt mijn Gyn:

Wij gaan het proberen met de vacuumpomp. We kunnen niet meer wachten! Je krijgt 1 perswee de kans! Anders wordt het alsnog een keizersnede. Als de wee begint, knip ik en jij perst uit alle macht mee...!

En dan om 19.24u wordt Myron geboren! Met apgarscores 9-10! Hij doet het super!
Wat een opluchting.

Ikzelf heb 2 scheuren en een knip! Maar na anderhalf uur hechten zit het weer bij elkaar.

Achteraf bleek dat we er kort voor langs zijn gegaan met M. Zijn hartslag ging na elke wee gevaarlijk omlaag. En vanaf de middag is er geen moment geweest dat de hartslag van de kleine uit het oog is verloren. Maar goed dat je dat pas achteraf hoort!!!