Week 17; pretecho

Week 17 alweer... of nog maar.

Aan de ene kant denk ik; ik ben al 17 weken. Het kindje is al helemaal af. Het hoeft alleen nog maar te groeien. Maar aan de andere kant denk ik...nog 23 weken. Dat is nog zo lang...Ik wil Puck gewoon in mn armen houden.
Het zwanger zijn is leuk, maar het is niet wat ik ervan verwacht had. Ik vind het vervelend dat ik mijn lichaam niet meer onder controle heb. Het voelt allemaal raar en onwennig. Behalve dan de bewegingen van onze kleine...Daar ben ik helemaal verliefd op.

Afgelopen woensdag ook voor een pretecho geweest. Dat was erg mooi. Puck was aan het duimen en met het andere handje zat de kleine aan het oortje. (het kon zo mijn vriend zijn, zoo apart om te zien) De echoscopiste heeft een kwartier lang van alles aangewezen en verteld over de kleine. Vriend en ik moesten nog lachen toen we in de wachtkamer zaten en de mensen voor ons de kamer uit kwamen met een BIG SMILE van oor tot oor. Nou ik weet zeker dat wij dat ook hadden want doordat we zo onder de indruk waren liepen we bijna weg zonder te betalen ...oeps

Krampen zijn stukken afgezakt. Had er alleen afgelopen zaterdag wat last van en om erger te voorkomen ben ik toen maar niet gaan carnavallen. En dat heeft geholpen want zondag was ik weer kiplekker!!!