Onzeker...

onzekerheid, er is niks vervelenders dan dat! tenminste zo ervaar ik dat! ik ben zo onzeker over mezelf of ik het wel goed doe met mn meisje, over mezelf ben ik wie ik wil zijn of ben ik wie ik ben??? doe ik de dingen zoals ze horen of doe ik dingen vanuit mn hart.... volgens mij doe ik de dingen die ik vind die ik moet doen! en doe ik de dingen voor mn kindje omdat het moedergevoelens zijn! zoals velen van jullie weten heb ik geen makkelijke start gehad met mn kleine.... en dat knaagt en knaagt nog steeds! sommige begrijpen je en zeggen komt wel goed, andere zeggen tjee ze is al 5,5mnd..... maar ik doe hoe ik me voel en wat mn hart me zegt! mijn meisje! daar komt echt niemand aan!

lieve schat,

zorgen zal ik altijd voor je doen, je was zo kwetsbaar en zo klein dat kan echt jij alleen maar zijn! mensen die zeggen laat maar gaan die weten echt niet wat ze verstaan! mama zal er altijd voor je zijn!!!

ben ik echt de enige waarbij het zo knaagt?? en waarbij het niet wil lukken zoals je had gehoopt?? of zijn er juist mensen die hun kop voor dingen in de grond steken en alles maar laten gebeuren?? zodra ik denk het is niet goed met mn meisje, ga ik naar de dokter toe, moet ik alles maar over me heen laten komen of juist niet?

ik weet het gewoon even niet meer.... ben heel erg verdrietig om veel dingen die er de laatste tijd zijn gebeurd, heb er wel proffesionele hulpp voor, maar twijfel of dat het juist eerder voor andere had moeten zijn! (mensen die mij dingen aan praten mij dingen verbieden en voor rare dingen uit maken!) waarom bestaan zulke mensne?

455 x gelezen, 0

reacties (0)


  • mamavanluca

    Nee hoor je bent zeker niet de enige !!! Ik heb met ons Luca ook een moeilijke start gehad en ben nog altijd thuis met rug en bekkenklachten krijg hier nu ook hulp voor zowel lichamelijk als emotioneel... En alsof je nog niet genoeg aan je hoofd hebt zijn er ook altijd mensen ( in mijn geval mijn schoonvader ) die je dan weer meer en meer in onzekerheid brengen !!! Met opmerkingen van hij wordt zoals jij hem maakt bv en dan ga ik die al 15 jaar in de kinderopvang werkt en en dus voor ben opgeleid aan mezelf twijfelen of ik het wel goed doe terwijl hij zijn eigen kinderen niet eens heeft opgevoed .... Dat moet je dan naast je neer kunnen leggen maar bij mij blijft dat malen .... Dus kortom je bent zeker niet de enige !! Wel goed hoor dat je hulp krijgt als je dat nodig hebt en handelen van uit je moedergevoel is toch perfect !! Jij voelt je kleine meid aan en weet wat ze wel of niet wil ..... PERFECT DUS ! Liefs Debbie

  • mammie N

    Natuurlijk ben je niet de enige die onzeker is. Ik denk dat iedere mama dat wel is. troost je bij de tweede wordt het makkelijker. Je moet doen zoals het voor jou goed voelt. Er zijn altijd mensen die het beter weten en denken te kunnen so what laat ze maar hoor. Niets van aantrekken gewoon lief zijn voor elkaar en duidelijke. Trek het je allemaal maar niet aan hoor.

  • ~mama-van-elvira~

    meis ik ga ook meestal om elke scheet naar de dokter en ik sta snachts ook nog op om te kijken of ze nog ademt,of ff snel naar elvira kijken....ik denk dat elke gezonde moeder bezorgt is om haar kindje en het niet zomaar op haar laat afkomen,op uitzonderingen na natuurlijk
    veel succes en beterschap met je meissie
    groetjes roberta