Bevallen en ziekenhuis

Hoi Hoi iedereen,

via deze weg wil ik jullie laten weten dat ik op 31 december bevallen van een dochter ze woog bij de geboorte 4000 gram, de bevalling is na mijn idee erg snel gegaan smorgens werd ik ingeleid om 10 uur smorgens, om 15.00uur kreeg ik een ruggeprik tegen de weeen, om 16.00uur had ik al 4 cm ontsluiting en om 18.00uur had ik 8 cm ontsluiting en persweeen, toen zei de verloskundige als je je man erbij wil hebben moet hij nu echt komen! ik hem gebeld en gezegt weet niet waar je bent maar je moet nu komen!!! hij was er net een kwartiertje samen met mn moeder toen kreeg ik in 7 min 5 persweeen en ons wonder was er!!! zo trots zo blij waren we! ze had alles goed doorstaan.... ik alleen niet zo mn placenta wilde niet loslaten dus hup met spoed naar de OK waar ze me plat hebben gespoten en mn placenta hebben verwijderd.... daar heb ik ongeveer 1,5 uur gelegen... daarna weer terug naar de verloskamers waar ik echt even heb bij moeten komen van alles... nadat ik een douche had genomen kregen we te horen dat we ja jullie lezen het goed om 23.30 uur! naar huis mochten met de kleine!!! ik zeg sporen jullie wel???? ik net mama hij net papa 23.30 en over een half uur barst alles los.....???? en dan met een kleine dwars door het vuurwerk heen??? echt dus niet! mn mannetje regelde een plekkie voor me op de kraamafdeling, intussen werd onze meid raar van kleur en je zag gewoon dat ze niet lekker was... mn man heeft der opgepakt en als een gek naar de dokters toe gegaan van de verloskamers waar we nog waren... meteen waren ze er achter dat ze niet in orde was! dus hup aan alle toeters en bellen.... nou kan jullie vertellen.... het was echt shokking! de hele nacht hebben ze onderzoek gedaan... en kwamen ze smorgens heel vroeg aan mn bed staan.... met de mededeling dat ze aan de antibiotica lag en dat ze niet weten wanneer ze naar huis mag.... na zo een 48 uur hebben we de uitslag gekregen, ze heeft het GBS virus type B, ze heeft het zowel uitwendig als inwendig dat betkent dat ze dus de ernstige vorm ervan heeft. meteen ben je mama, heb je een ernstig ziek kind... en wordt je kind van je afgenomen zo voelde dat echt! ik moest woensdag naar huis omdat mn kraamtijd op de kraamafdeling erop zat.... tja en dan... onze kleine meid promoveerde in 1 dag erg snel van alle apparatuur af en van de couveuse afdeling... naar de wiegenkamer... dat was wel even schrikken!!! geen gepiep meer, geen hectiek, en ze zag er nu toch eindelijk uit als "echte baby" (klinkt misschien erg raar....) maar ze mocht kleertjes aan, en had geen slangetjes meer! maarja toen moest ik dus naar huis... zonder kleine meid, een heel erg leeg gevoel niks meer in je buik waar ik 9 maanden naar toe had geleefd om samen als een gezinnetje verder te kunnen gaan... en geen baby bij je in de auto.... zo leeg gewoon! ze ligt nu op de kinderafdeling en we zijn er elke dag snachts slapen we thuis om ook een beetje aan onze rust te kunnen komen.