Of ik achter "hem"sta....

tjeetje mina!! het lijkt wel alsof alles op dit moment tegen aan het werken is! ik ben net 2 dagen met verlof en alles maar dan ook alles komt in 1 keer op me af!!! het is dat ik nu niet meer mag vliegen of weg mag op de boot maar anders.... had ik het echt wel geweten! mn man is zn baan kwijt en mn schoonmoeder waar ik het zowiezo al niet super goed mee kan vinden.... zei net door de telefoon of ik achter haar zoon sta... ik ga niet ja of nee zeggen als ik niet weet in wat voor opzicht! das toch logisch??? zo zijn er de laatste tijd nog veel en veel meer van die dingen..... er kwamen deze week al wat nare brieven binnen waar ik als zwangere vrouw nou niet echt op zit te wachten! maarja ik voel me zo klote dat ik nog niet eens weet hoe ik mn verdriet kwijt moet... normaal geproken geef ik mn man elke dag zeker smorgens en savonds een knuffel en een kus maar zelfs dat zit er niet meer in! ik kan gewoon niet meer! voel me zo alleen, al wil ik zoveel delen met vriendinnen, en fam maar ik schaam me gewoon en durf het er gewoon niet over te hebben.... maar ik moet wel rustig blijven want alle stress die ik nu ervaar en mee maak is niet goed voor de kleine... en voor de kleine wil ik gewoon er zijn! stel dat ze door de stress van mij eerder geboren gaat worden dat wil ik echt niet op me hebben! nu heb ik dus ruzie met hem en laat ik hem maar lekker even gaan want het heeft toch geen zin om een goed gesprek te gaan voeren nu.... morgen ga ik lekker helemaal alleen naar het ZH voor controle even alleen zijn met de VK en het een en ander bespreken! kijken of zij me een beetje moed en raad kan geven! daarna misschien even naar mn zus toe en even met haar praten ik moet het toch gewoon echt kwijt! sorry dat ik jullie er mee lastig val maar ik kan even niet anders!