Zo de dag zit er weer bijna op. Zit nu op mijn werk in een slaapdienst en om 23.00 mag ik gaan slapen. Wat natuurlijk weer niet gaat lukken, omdat ik te veel andere dingen moet doen en regelen. Ik zit nu dus in bazentijd een blogje te schrijven. Geen probleem vind ik, want ik blijf vaak genoeg langer om mijn werk af te maken.
Ik werk met verstandelijk gehandicapten en mijn cliënten weten nog niet dat ik zwanger ben. Ze zien het ook nog niet, terwijl ik een redelijke buik heb (zie mijn foto’s), maar dat kan wel komen door de ruime en allesverhullende truien die ik nu draag. Denk niet dat ik het nog 14 weken kan verbergen (dan ben ik 35 weken) maar 4 weken hoop ik zeker.
Vanavond zat mn trui niet helemaal lekker en was er op mijn rug een flink stuk van mijn positiebroek te zien. Een client viel het op en merkte op dat ik een rare broek aan had. Ik dacht heel even dat ik was betrapt. Ik heb gezegd dat het een speciale winterbroek was die mijn rug lekker warm hield nu in de koude herfst. Gelukkig geloofde ze het en ging ze weer verder met dr eigen dingetjes.
Wat kan ik af en toe toch genieten van mijn werk. Toen ik mijn man belde om dit met hem te delen lag hij helemaal dubbel van het lachen.
Ben benieuwd wat voor opmerkingen er allemaal komen als ze allemaal weten dat ik zwanger ben.
We zullen het zien.
reacties (0)