Het verlies van mijn tante

Ik mijn vorige blog schreef ik al dat mijn tante van 44 door haar spiraal is gegaan en dus ongeveer even lang als ik zwanger was. Ze is vandaag naar de gyn geweest voor controle en daar bleek dat het vruchtje te klein was en dat er geen kloppend hartje te zien was. Ze krijgt nu medicatie voor de afdrijving van het vruchtje. Mijn tante heeft dus een miskraam.

Het was ongepland zoals in mijn vorige blog staat, maar de pijn is even groot bij haar. Ik zal het al helemaal zitten om samen zwanger te zijn met mijn tante, maar helaas waren de zorgen die ik had gegrond. Het heeft helaas niet zo mogen zijn.

Wij zjin een hele hechte familie en ik voel me nu een beetje schuldig dat het bij mij wel goed gaat, maar niet bij haar. Is dat vreemd? Ik wil graag de familie op de hoogte houden van mijn zwangerschap, maar vind het moeilijk om een algemene mail te sturen naar de familie met een toekomstige update. Daarnaast nog niet al mijn ooms en tantes weten het, dus zij krijgen binnen korte tijd beide verhalen te horen. van het verdriet van mijn tante en mijn geluk.

Ik moest het even van me af schrijven en vond dit een passende plek.

390 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • tweedehummel

    O jeetje, wat erg! Heel logisch dat ze er veel verdriet om heeft. Op je 44e, met een spiraaltje zou het toch een cadeautje zijn geweest.
    En natuurlijk zal het moeilijk voor haar zijn om jouw buik straks te zien groeien...Ik zou bij haar langs gaan om het er over te hebben....misschien vind ze het wel heel fijn als je haar wat meer bij je zwangerschap betrekt?
    Sterkte voor jullie allebei!

  • mama.stampertje

    wat erg, sterkte! vraag aan je tante hoe zij erover denkt. niks is zo erg om buitengesloten worden vanwege medelijde...

    in je mail zou ik wel vermelden dat je dankbaar bent dat het zo goed gaat en dat het allesmaal niet vanzelfsprekend is. zo vermeld je niet alleen je eigen geluk maar denk je ook aan een ander.