vorige week zaterdag de 25e had ik voor het eerst een positieve test in handen. op dat moment rookte ik nog. Ik heb daarom nog een peuk gerookt om van de schrik te bekomen. Ik wist op dat moment dat ik moest stoppen met roken, maar was me er tegelijkertijd van bewust dat het me niet zou lukken als ik ter plekke zou stoppen. Het juiste stopmoment was er nog niet. Ik rookte wel wat minder.
Donderdag ochtend de 30e werd ik wakker met de gedachte dat het een mooie dag was om te stoppen met roken. Ik besloot daarom ter plekke dat ik geen sigaret meer zou aanraken. Het stopmoment was daar.
Dat is nu twee dagen geleden. Ik voel me goed zonder sigaretten, maar heb thuis nog wel een half pakje liggen. Zonder dit pakje zou ik het niet redden en zou ik vol in de stress schieten, en dat kan ik nu even niet gebruiken.
Het doorslaggevende waarom ik denk dat het me nu wel gaat lukken is omdat ik het wil, niet omdat het moet. Ik wil stoppen voor mijn eigen gezondheid, en niet alleen voor die kleine in mijn buik. Want als mama gezond is, dan is dat ook veel beter voor kleine Frits (buiknaam)
reacties (0)