Vorige week hebben we een bedank kaartje rond gestuurd voor alle steun die we ontvingen de laatste tijd.
Ik probeer er nog een foto van te plaatsen.
We schreven zelf een gedicht met de volgende tekst:
Als zo'n grote wens in één dag komt maar ook weer gaat,
en je leven voor altijd op zijn kop staat.
Als je niet de kans krijgt je prachtige zoontje Levi te leren kennen,
en je hem niet meer kunt knufelen en verwennen.
Als je de kleine handjes en voetjes nooit zult zien bewegen,
en Roan later uit moet leggen dat hij een lief klein broertje heeft gekregen.
Als het leven zo oneerlijk blijkt te zijn,
en je achter blijft met zoveel verdriet en pijn.
Wat is het dan een steun in deze moeilijke tijd,
Om te weten dat er zoveel mensen mee leven bij dit vreselijke afscheid.
De vele kaarten, bloemen, bezoekjes en het luisterend oor,
ook al lijkt het nu bijna onmogelijk, die helpen ons er door.
Lieve Levi,
Samen met Roan zullen papa en mama vol verdriet verder moeten met het leven,
wat zijn we trots op jou ook al hebben we je maar één dag onze liefde mogen geven!
Kanjer je bent voor altijd in ons hart!
reacties (0)