Ons engeltje

14-02-2009-14-02-2016.

Alweer 7 jaar geleden heb ik je moeten laten gaan. Tot ooit, en ik weet dat die tijd ooit gaat komen.

Jij hebt mij nooit aangekeken 
En toch ken ik jouw blik 
Ik heb jou nooit zien of horen lachen 
Maar toch klinkt jouw lach in mijn oren 
Ik sluit mijn ogen en doe mijn best 
Om jou te zien en te horen 
Ik heb jou nooit horen huilen 
En ook troosten kon ik je niet 
Maar jij huilt met mij 
Wanneer ik overloop van verdriet 
Jij hebt mij nooit geknuffeld 
En ik heb jouw armpjes nooit om me heen gevoeld 
En toch voel ik jouw warme armpjes 
En hoe je zachtjes door mijn haren kroelt 
Jij hebt mij nooit 'Mama' genoemd 
Ik heb jouw stem nooit gehoord 
Toch hoor ik je elke dag 
En is het jouw stem die mijn hoofd doorboort 
Ik heb jou nooit zien lopen 
Toch hoor ik jouw voetstapjes op de vloer 
Kleine, lieve en voorzichtige stapjes 
En toch zo krachtig en zo stoer 
Maar er komt een dag dat jij mij in mijn ogen kijkt 
En dat je tevreden naar mij lacht 
Dan zal mijn hart zich vullen met geluk en vreugde 
Want daar heb ik zo lang op gewacht 
Je zal dan naar me toe rennen 
En je armen om me heen slaan 
Samen huilen we dan van geluk 
En dan laat ik je nooit meer gaan 
Dan kan ik je zeggen wat ik altijd al wilde 
En zal je zeggen wat ik altijd al wist 
'Mama, ik hou van jou 
En ik heb je zo gemist!'