Samen vatting van de afgelopen 2 maanden.

Als eerste mijn excuus, ik heb mijn vriendjes hier wat verwaarloost.
Ik kon er even niet zo goed tegen de ene keer had ik hoop de andere keer weer niet.

Zn pauze in het traject doet mij goed maar afentoe zijn er best zware momenten.
Ik denk vaak terug aan een jaar geleden toen we starte met onze Tese ICSI.
Het is niet rieel om down te zijn we hebben nog maar 2 verse pogingen gehad maar toch voelt het een beetje als na n jaar nog niet zwanger.
Het zal ongetwijfeld ook misschien te maken hebben met een herfstweer en dat iedereen op het werk op vakantie ging.

Ook is het een beetje de angst die mij soms down maakt.
We hebben 1 cryotje en als dat mis gaat zitten we in poging 3.
We willen dan naar Belgie en eerst dan maar even sparen.
Weet nog nie wat we kunnen verwachten dan aan kostens maar wil mij er niet te veel mee bezig houden.
Het maakt mij bang.

Laatst ging een collegatje met zwangerschaps verlof.
Ze is de 14de Oktober uitgerekend, 6 dagen eerder dan dat wij zouden zijn van onze 2de.
Misschien zijn andere er helemaal niet mee bezig maar toch denk ik steeds van nu zou ons eerste kindje zo oud zijn
en we zouden zo ver zijn van onze 2de.

Afentoe is het ook confronterend om met ouders om te gaan die niet zo bewust er van zijn dat hun kindje echt een wonder is.
Soms vervelende opmerkingen die mij zo kunnen kwetsen.
Maar ook van die bekende praatjes tussen moeders enz t wordt mij soms te veel.

Maar er is ook een andere kant ik wil zeker niet alleen maar down zijn en dat ben ik ook niet.
Ik zit wat beter in mijn vel op het werk en geniet van de vele sociale contacten.
We hebben ook heel veel steun en dat doet ons ontsettend veel goeds.

Volgende maand gaan we lekker op vakantje, echt aan toe.
Het is in Curacao zn 32 a 33 graden dus ons verlangen wordt alleen maar groter.

Helaas had ik laatst weer een hele lange cyclus.
Maar ook mijn zorgen daarom zijn afgenomen.
Wij willen namelijk na de vakantie voor ons eskimootje gaan.
Heel gek dat dat ook weer dicht bij komt haha.

Maar afijn had dus weer een lange cyclus (65 dagen).
Ik heb even contact maar weer op genomen met de fertiliteitsafdeling.
Heel gek maar t voelt ook n beetje als weer thuis komen.
Klinkt gek bedoel het liefste verwekken we ons kindje gewoon tussen de lakens natuurlijk.
Maar we zijn weer klaar voor onze grote wens, we zijn weer sterk genoeg.
Het ziekenhuis confronteerd mij ook op een positieve manier.

Ik belde dus ivm mn cyclus.
ben namelijk bang dat ik straks weer heel laat ga menstrueren.
Zal je net zien zit je net in de winterstop enz.
Ik weet nie hoe ik daar weer op ga reageren dan.
Bedoel nu kan ik het relativeren.

Maar na overleg met de arts kreeg ik bericht dat wij voor het traject naar het ziekenhuis moeten komen.
Ik moet even een echo laten maken (en helaas ook een zwangerschapstest wat ik minder vind kwa confrontatie).
Maar als alles goed is nou ja n lege baarmoeder is natuurlijk nie goed maar afijn jullie weten wat ik bedoel..
Dan mag ik aan de provera om de menstruatie op te wekken.
Zo kunnen we gaan voor de cryo behandeling.

Na de vakantie dus weer contact op nemen met het radboud.
Ook ga ik gezellig high thea'n met een groepje lotgenootjes van de fertiliteitsafding in het radboud.
Wij hebben contact via facebook en we hebben een whatsappgroepje, heel fijn!!

Dus na de vakantie horen we weer helemaal bij de lotgenootjes haha.
Tja wel gek hoor zn lange pauze het voelt een beetje alsof je tussen wal en schip staat.
Weet nie hoe ik het moet verwoorden.