Poging 1 ging allemaal heel goed en heel snel..
Voor we het wisten mochten we spuiten.
Helaas zijn er 2 dingen zeer negatief geweest..
Het aller ergste is natuurlijk dat onze c embryo niet is blijven zitten.
Hierdoor was poging 1 geheel mislukt (nou ja het ziekenhuis heeft natuurlijk wel mijn eitjes leren kennen als het ware en ervaring op gedaan met mijn lijf)..
Als 2de was de punctie echt een hel!!!
De punctie deed wel zo enorm pijn!!
Echt gespannen was ik vantevoren niet.
Ik had zowel goeie als minder leuke ervaringen gelezen dus ik was niet naïf maar ook niet geheel negatief.
Echt er tegen op zien deed ik ook niet, alles ervaarde ik als fantasties omdat wij jaren in angst hebben geleefd dat het er niet voor ons in zat.
Helaas was de punctie echt vreselijk.
Ik kan niet omschrijven wat ik voor hel heb mee gemaakt maar ik heb er nachtmerrie's van.
Als men zou zegge'n 'mevrouw we gaan uw been amputeren zonder enige verdoving'
zou ik mij denk ik net zo voelen als dat men zou zeggen 'de punctie gaat weer op de zelfde manier'.
Begrijp mij niet verkeerd natuurlijk heb ik er echt alles maar dan ook alles voor over om een kindje op de wereld te zetten.
Ik heb liever dat ze 2 benen zonder enige vorm van verdoving bij mij amputeren en nog wel 100de punctie's zonder verdoving..
Als ze daar door mij een kind kunnen beloven dan teken ik zo!!!
Maar vandaag zou dan de arts op bellen over de punctie in onze volgende poging.
Gespannen dat ik was, t was niet normaal!!
Manlief was lekker thuis en kwam meteen naar mij toe toen hij de telefoon hoorde overgaan.
Dokter Martens had meteen goed nieuws!!
We krijgen een afspraak met de anesthesist!!
De punctie wordt waarschijnlijk onder al gehele narcose gedaan!!!
De arts die de punctie had gedaan had het ook gemeld bij dokter Martens dat het bij mij moeilijk ging en dat het zo zeer deed.
Ik kan niet uitleggen hoe blij ik ben!!!!
Met zulk goed nieuws moet poging 2 toch gaan lukken?!?!
We gaan er voor!!!!!!!
2014 we komen er aan!!!!!!
reacties (0)