Bevallings verhaal

Nou hier mijn verhaal,

Maandag morgen om half 8 smorgens naar het ziekenhuis ik wordt eindelijk ingeleidt om dat ik heel me zwangerschap geen beweging heb.Goh wat was ik zenuwachtig zeg nu gaat het toch echt gebeuren!! Ik werd nagekeken en had helaas nog geen ontsluiting wel een klein beetje week. Dus de balloncatheter ging erin gelukkig viel dit allemaal wel mee. Nou was het wachten geblazen hopen dat het ze werk gaat doen. De bedoeling van een ballon is dat het eruit valt en dan heb je genoeg ontsluiting om je vliezen te laten breken.Het was een lange saaie dag in het ziekenhuis voelde niets en er gebeurde ook niets. De volgende ochtend zouden ze kijken of ik ontsluiting had nou dat was dus niet het geval en werd op dinsdag dus een nieuwe ballon geplaats, weer gebeurde er niets.... Helaas mag je maar 2 dagen een ballon in dus woensdag kreeg ik een rustdag en deden ze niets moest wel in het ziekenhuis blijven!!! donderdag werd weer een nieuwe ballon geplaats en deze ballon viel er savonds uit YESSSS dacht ik eindelijk nu kunnen ze morgen me vliezen breken helaas was dit niet het geval nog te weinig had 2 cm ontlsuiting en je moet 3 hebben pfff wat een teleurstelling was dit zeg, me hormonen gierde door me lijf en ik was er helemaal klaar mee leg al 4 dagen in het ziekenhuis en nog kunnen ze me niet helpen heb heel de dag huilbuien gehad. Vrijdag gingen ze maar wat anders proberen want de ballon kon niet meer doen dan 2 cm geven bij mij, dus gingen ze gel inbrengen ook hier voelde ik niets van, en kreeg smiddags dus weer gel ingebracht en toen begon ik eindelijk wat te voelen soort van hevige menstruatiepijn wat steeds heviger werd nu gaat het beginnen dacht ik nog maar snachts werd het wat minder.

Zaterdagmorgen kwamen ze weer kijken hoever ik was en YEAHHH eindelijk 3-4 cm ontsluiting eindelijk konden ze me vliezen doorprikken!!! om 10.uur begonnen ze met draden naar binnen te gooien om de hartslag van de kleine in de gaten te houden dit ging niet zo hoe het moest dus deed een hoop pijn en hierdoor braken wel me vliezen haha er kwam heeel veel uit omdat ik ruim vruchtwater had alles was zeiknat. nu kon het echte werk gaan beginnen omdat me weeen al zelf op gang kwamen hoefde ik nog niet aan de weeenopwekkers ze waren wel gelijk heftig zeg, na een uur namen ze af en gooide ze me aan de weeenopwekkers dit ging allemaal goed en de weeen kwamen weer goed op gang. omdat het allemaal best heftig ging heb ik toch maar een ruggenprik genomen wou dit eingelijk nooit maar op dat moment denk je er toch anders over hahah dus zogezegd zo gedaan. ruggenprik erin en gaan met die banaan nou het werkte maar een halfuurtje bij me en toen voelde ik alles weer ze hebben het nog 2 x omhoog gegooid maar helaas het werkte niet!!! wat was dat balen zeg en ik snap nog steeds niet hoe het kan dat de ruggenprik niet werkte dus heb alle weeen gewoon meegemaakt!! maar door goed te puffen was het wel te doen gelukkig!!!

Om een uurtje of 17 zat ik op 9 cm dus het einde was in zicht, alleen de kleine meid vond het niet leuk meer in mama der buik want de hartslag ging bij elke wee naar beneden en dan weer heel snel omhoog!! de artsen vertrouwden het niet en ik moest gaan opschieten en gaan persen de kinderarts was er ook al bijgekomen het duurde voor hun nog te lang, dus hebben ze de vacuumpomp er bij gehaald en zo werd de kleine meis geboren. Ben zwaar ingeknipt en heb hechtingen van boven naar beneden auw auw en door het persen zit ik vol aambeien auw dus het zitten gaat lekker hier pffff wat een ellende zeg.

Maar het allerbelangrijkste is me kleine meissie neomi is gezond en alles zit er op en der aan dus neem alle pijn voor lief!!!