Thuis na ernstige val

Ja vorige week donderdag had ik het weer eens voor elkaar!! Ik was samen met mijn oudste zoon en mijn zusje van 10 jaar op bezoek geweest bij mijn moeder in het appartementen complex. We zouden samen nog wat boodschappen doen..zoon lief wilde graag wat Troetels van de PLUS.  Toen we weg wilde gaan ging het helemaal mis. Ik stapte over de drempel van de gallerij naar de gemeenschappelijke ruimte waar de lift zich bevind. En vloog direct door de lucht. Beide benen de lucht in en knalde op mijn kont op de grond. Eerste instantie riep ik gelijk" MIJN BUIK!!" want daar kreeg ik een schokgolf door heen. Het dreunde daar echt na. Van de pijn kon ik even niets meer. Daar zit je dan. Mijn zoon en zusje helemaal overstuur. Na de eerste schrik wilde ik omhoog komen, opstaan en ff vloeken over die vloer maar dat ging dus niet meer! Ik kon niet overeind komen. Dat deed ontzettend zeer in mijn rug en schaambeen. Uiteindelijk kwamen wat mensen op de commotie af en die boden hulp aan. Ze hielpen me overeind, wat helse pijn gaf. Er werd besloten dat ik terug moest lopen naar het appartement van mijn moeder en daar moest wachten totdat de verloskundige gearriveerd was om me te onderzoeken. En dat dacht jij!!! Ik hing daar aan de ballustrade en kon dus geen kant op. Ging door de grond van de pijn en kon geen stap zetten. Toen hebben ze me op een bureaustoel geplaatst en moest ik daar in de hal maar wachten op de VK. Uiteindelijk arriveerde zij..zij wilde mij achteruit laten lopen dus moest weer omhoog. Maar bij het omhoog gaan ging het al mis, ik on niet verder van de pijn in mijn onderrug. Naar aanleiding daarvan is toen de ambulance gebeld.

Op de eerste hulp waren ze er van overtuigd dat ik mijn schaambeen had gebroken. Er werd heftig overlegd of ik toch nog foto's moest laten maken. Wat uiteindelijk ook is gebeurd. 3 stuks, twee van mijn bekken en 1 van mijn onderrug. Daaruit is toen gebleken dat er geen breuken zichtbaar waren en dat ik alles dus flink gekneusd had en dat mijn bekken iets scheef stond. Vanuit daar werd ik naar de Gynaecoloog gebracht..Die controleerde gelijk de baby..kreeg een CTG en er werd bloed afgenomen. Zo langzamerhand begon ik me al wat beter te voelen...en had ik zoiets van nou dit loopt met een sisser af...allemaal een storm in een glas water..Ik ga zo naar huis! Mijn moeder en ik waren al flink aan het ginnegappen..en hadden er een goed gevoel over. Toen moest ik naar de wc, dus ik zeg tegen mijn ma" Help me ff met van het bed afkomen, zodat ik rustig naar de wc kan gaan" Nou van het bed kwam ik met heel veel pijn en moeite.....en toen stond ik daar!!! Ik kon geen kant op,niet vooruit niet achteruit. Mijn benen gaven geen reactie. Gauw de zuster gebeld of ze kon helpen want ja ook dat staan deed toch best veel pijn en moets toch echt naar de wc. Zij zag de ernst van de situatie in en haalde er gauw de zaalarts bij. Want ja klinkt ook zo vaag, mevrouw kan niet lopen. Met 3 man sterk hebben ze me naar de wc gelopen. ...telkens schopte ze dan tegen mijn voeten om mijn benen vooruit te krijgen..ja het is echt ongelooflijk... Na het wc bezoek concludeerde de zaalarts dat dit toch echt aan de spieren lag en geen breuk was. Rust, rust, rust...maar met 3 kids alleen thuis ging hem dat niet worden. En besloten ze me voor onbepaalde tijd op te nemen.

De volgende dag fysio gehad en kon ik een piep klein stukje lopen maar dan wel met krukken. Zonder hulp kon ik nog niet uit bed komen. Iedere dag kon ik weer iets meer. Nu ben ik na een opname van 4 dagen weer naar huis toegegaan. De situatie is nu als volgt: Ik loop nog steeds met krukken, heb een bekkenband om, mijn schaambeen en rug doen nog steeds ondragelijk veel pijn, Ik mag 1x de trap op en 1x de trap af per dag en voor de rest moet ik de dag in vakjes verdelen, Niet te lang zitten, ff een stukje lopen, daarna goed rusten door ff te liggen, weer een stukje lopen enz enz.  Kan zeggen dat het de ene dag beter gaat als de andere..gister iets te veel gedaan en daar betaal ik nu de boete voor.

Heb thuiszorg gekregen voor het huishouden en voor de rest doet Omi heel veel want papa is door de weeks van huis af want die vaart.

Volgende week, dan ben ik 36 weken zwanger, op controle bij de Gyn en dan gaan we bespreken of het verstandig is om op de natuurlijke mannier te bevallen. De risico's zijn namelijk al uitgelegd. Er bestaat een kans dat ik van deze val volledig herstel en dat dan door de bevalling alles weer terug bij af is. En je begrijpt wel daar zit ik niet op te wachten!! Na de bevalling is Papa 2 weken thuis maar daarna weer weg en in deze toestand 4 kids verzorgen gaat echt niet..kan nu al niets. Dus je snapt natuurlijk wel dat we dit goed door willen bespreken, het moet voor ons prettig voelen.

Veel gebeurd dus, en nog veel om over na te denken....

liefs dionne