En nu wachten,.....

Vanmorgen bij de gespecialiseerde verpleegkundige geweest voor de uitslag van mijn bloedwaarden terwijl ik al wist dat ze goed waren door de positieve zwangerschapstest. Nou dat mens was horkerig. Eerst vroeg ze wat ik kwam doen, op zo'n akelig en autoritair toontje. 'Nou ik moest een afspraak maken voor de bloeduitslagen.' 'Daar had u een telefonische afspraak voor moeten maken.' 'Nou dan had u dat erbij moeten zeggen vorige keer.' Nou de toon was gezet hoor, ik mijn positieve test laten zien met een smile van oor tot oor. Was haar geweldige reactie: 'twee streepjes'. Ik probeer nog een vrolijke noot met: 'ja daar kan je niet om heen, duidelijk zat.' Maar dat mocht niet meer baten. Ik werd niet eens gefeliciteerd, nou ja zeg. Ik vraag nog wat nu verder? Ja dat wist ze niet. Ik weer moet ik een afspraak maken bij de Gyn of moet ik naar de vk. Nou ja toen ging ze gelukkig met de gyn overleggen. O wat was ik toen blij want die kwam met een zelfde smile van oor tot oor die ik had binnen om me eerst eens te feliciteren en ik geloof dat hij wel 3x Gaaf heeft gezegd. De conclusie van het verhaal was dat ik 6 januari terug moet voor een echo, om te kijken of het er maar 1 is grapte hij nog (HELLUP). Daarna spreken we verder af hoe en wat. Tjemig 6 januari is wel ver weg hoor, ik zou het liefst vandaag nog die echo hebben maar ja dat kan natuurlijk niet snap ik ook wel, maar toch. Toos ongeduld hier zal toch maar geduldig moeten wachten tot 6 januari. Het is simpel weg niet anders, ondertussen ben ik niet van mijn wolkje af te slaan.