Zwanger zijn valt me zwaar...

Heel herkenbaar. Ik voelde me ook vreselijk in her begin, en voelde me daar ook ontzettend schuldig over na 2 miskramen. Ik ben nu bijna 17 weken en voel me sinds de 15e week een stuk beter. Hou vol en laat je lekker verwennen door je man

aaah ik lees je blog en herken het! Natuurlijk ben je blij met je zwangerschap en je kindje in je buik, maar die kwaaltjes die maken het allemaal wel heel erg lastig om ook echt blij te zijn en je zo te voelen! Het is ook zwaar en idd wat je zegt het wordt snel weggewuift met loze opmerkingen, goed bedoeld maar je krijgt het gevoel niet serieus genomen te worden. Sommigen hebben een top zwangerschap en geen kwaaltjes, maar ieder lichaam is anders en dat je je zo ontzettend beroerd voelt is gewoon prut. Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen.

Wat vervelend dat je je zo voelt en zoveel last en ongemakken hebt! Hopelijk voelt het fijn om het hier te kunnen delen en de reacties te horen. Misschien is het wel extra lastig omdát je er zo lang over hebt gedaan. En dat als het eenmaal zo is, dat je voor je gevoel niet MAG klagen. Je hebt tenslotte ''alles'' wat je wilde, maar zo simpel is het echt niet met wat je beschrijft!! Je mag je daar best rot over voelen. Gelukkig heb je hulp van je vriend en hopelijk nog andere mensen in je omgeving waar je goed mee kunt praten. Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen!!

Het is ook zwaar op deze manier. Heel erg belemmerend. Je bent beroerd, kan weinig zonder dat het extreme misselijkheid en spugen tot gevolg heeft. Ik lees in een paar antwoorden dat het na 10 weken allemaal beter wordt, maar dat klopt niet. Het kan, maar het kan ook tot ver in je tweede trimesterr, of langer, aanhouden. Probeer het voor nu dag voor dag te nemen. Sterkte meis, ik zit in hetzelfde schuitje. Ik heb nu 3x daags emesafene en met heel veel rust kom ik de dagen redelijk door.

Als ik niet zwanger ben heb ik nooit ergens last van. Als ik wel zwanger ben heb ik het ene na het andere kwaaltje. En als je hondsberoerd bent en ze zeggen, je krijgt er wat moois voor terug. Of je moet het er voor over hebben (wie zegt dat je dat niet hebt) schieten dan echt in het verkeerde keelgat. En zeggen dat het tweede trimester beter word geld ook niet voor iedereen. Voor mij dus ook niet. Ik kan je meegeven dat als je een goede dag hebt dat je daar dan extra van moet genieten. En ach het duurt maar 9 maand schrijf af en toe een lkkr klaagblogje dan ben je het iig kwijt. Sterkte en hopelijk voel je je snel beter

Je tweede trimester wordt beter, dat beloof ik je! En het derde trimester... Valt voor iedereen verschillend, maar de meesten krijgen wel de "mooi weers hormonen" zoals mijn moeder het omschrijft... Dus je voelt je misschien soms bellabbert maar je humeur is geweldig :p

Thanks allemaal voor de ontzettend lieve reacties! Vanmiddag toch maar extra medicatie ingenomen en knap nu weer klein beetje op. Zal een aftel kalender maken en hoop inderdaad dat het straks minder wordt.

het slechte nieuws is dat de piek pas komt aan 10weken, maar daarna ebt dat allemaal langzaam weg en komt de roze wolk wel. Ik weet het uit ervaring, dat eerste trimester lijkt echt eeuwig te duren. Het bestaat alleen maar uit ziek, zieker, ziekst zijn en tegen iedereen (moeten) zwijgen. Aftellen naar die 12 weken is het enige wat je kan doen en tijdens al die slaapjes die je wil doen/doet al eens dromen van die baby. Na dat eerste trimester voel je je beter, komt er een mooi buikje, voel je plots getrappel en kun je overal opscheppen... Veel succes nog met de komende weken

Lieve schat, kwam even via via op je blog terecht. Wij zijn ook 1,5 jaar bezig geweest om zwanger te worden en toen ik uiteindelijk zwanger was...BLEGH!!!!! Ik mag absoluut niet klagen (nu wel, want de baby wil nog niet hahahaha ben bijna 40 weken, zie mijn laatst geschreven blog!) want ik ben niet eens ziek geweest maar ik vond de hele zwangerschap mwuah! Echt, het zal mijn hobby niet worden! Ik voel me ook vaak schuldig om erover te klagen en zeker omdat je enorm dankbaar bent dat je eindelijk zwanger bent, maar ik vond het gewoon niet fijn. Je lijf veranderd, ongemakken, niet alles kunnen doen en eten en drinken.....pffff. Ik ben echt heel blij als het over is en ik mijn kleine manneke vast kan houden! Dus voel je absoluut niet schuldig, misschien ga je het nog leuk vinden maar misschien ook gewoon echt helemaal niet. No worry's!!! Heel veel succes, dikke knuffel she

Heeel erg begrijpelijk. En omdat jij je zwangerschap zó erg wilde, maakt nog niet dat jij niet mag klagen. Jij wist toch ook niet van te voren hoe het zou zijn? Nee zwangerschap is echt niet leuk en zeker de eerste weken niet. Ik ben blij dat ik het weer achter de rug heb, maar zwanger zijn is geen lolletje Echt niet! Sterkte meid

Uit ervaring weet ik wat hormonen met je doen! Alle stress die het proberen met zich heeft meegenomen komt er nu uit. En zeggen dat je je gevoel moet veranderen is heel makkelijk, maar het voelt echt onmogelijk. Weer dat het je hormonen zijn en ga op zoek naar waarmee je je hormonen positief kunt beïnvloeden. Richt je op al het moois en weet dat je gedachten creëren. ..hopelijk voel je jezelf snel beter. Je hoeft je iig niet schuldig te voelen!

Even door zetten meid... Ik heb dat ook tot week 11 gehad en betekend sowieso dat heel goed van binnen gaat ... En ben nu 17 weken zwanger en geniet er gewoon van lekker de schopjes en het shoppen voor de kleine en al