5 weken ben ik inmiddels ver. Al anderhalve week geleden dat er een tweede streepje verscheen op de test. Ik heb na de tweede positieve test de vk gebeld, en ik mag 22 juli komen voor de eerste echo. Dan ben ik ongeveer 7 weken zwanger. Goh wat zou ik mijn emoties graag willen laten gaan. Ik wil dromen over dit kindje, volledig opgaan in de zwangerschapsbubbel. Maar ik durf het niet. Ik ben te bang om weer zo teleurgesteld te raken. Bij elk krampje vlucht ik naar het toilet om te checken of ik bloed verlies. Maar vooral aan het eind van de dag krijg ik toch weer hoop. Dan word ik overvallen door vermoeidheid, krijg ik een vieze smaak in mijn mond en zet mijn buik flink uit. Ik voel af en toe flinke steken richting mijn liezen, en soms denk ik zelfs de groeiende baarmoeder te voelen. Ondanks mijn gereserveerdheid voel ik me al zo verbonden met dit kindje. Ik hoop zo enorm dat dit kindje nog 8 maanden in mijn buik mag groeien en daarna in mijn armen mag nemen... Het gevoel was zo goed, al vanaf het begin van deze ronde, dat geeft me vertrouwen. Nu nog 13 nachtjes slapen en dan mogen we naar je kijken kleintje, groei nog maar flink!
reacties (0)