And so it begins...

Ronde 4, op 12 maart werd ik ongesteld na een lange cyclus van 42 dagen. We hebben een tijdje gedubd of we deze ronde niet moesten overslaan. Er is een reorganisatie gaande op mijn werk, en ik ben hoofd kostwinner. We hebben toch besloten om er wel voor te gaan. De afgelopen maanden bleek maar dat een wonder niet planbaar is. Op zaterdag 28 maart had ik zo het vermoeden dat mijn eisprong naderde, en een ovulatietest bevestigde dat. Ml was voetbal kijken bij vrienden, ik heb nog tevergeefs een booty call gepleegd ;). Ik denk dat ma 30 maart mijn ei gesprongen is.
De afgelopen twee weken heb ik weinig kwaaltjes gevoeld. Wat lichte steekjes/krampjes onderin mijn buik, en wat gevoelige borsten. Daarnaast een hardnekkige verkoudheid waar ik niet vanaf kom, en sinds een paar dagen veel hoofdpijn, af en toe maagzuur en een moeizame stoelgang. O ja en een craving naar chocolademelk :). En toen de tests gisteren... ik lig nu al een paar uur wakker met een gammele maag en een big smile op mijn gezicht. Zou het echt...?!

Extra bijzonder: de positieve test op de verjaardag van mijn lieve oma, die 20 jaar geleden al overleden is