Het is alweer even geleden, maar op 3 mei werd Bas alweer 1 jaar....
wat is het jaar voorbij gevlogen en wat hebben we een ups en downs
gehad!! nooit verwacht dat ons kindje niet "normaal" ter wereld kwam.
eigenlijk denk je er niet over na wat er allemaal kan gebeuren.
wat hebben we een verdriet gehad en ook de afgelopen weken voor zijn verjaardag zijn de tranen
reikelijk gevloeid!! al het verdriet en pijn zag ik weer, de bevalling,
de bezoeken aan het VU, de mri en spiertestfunctie, de operatie die
NIET door ging, de operatie die bij de 2de oproep ook weer aan een
zijden draadje hing, de weken in het korset, het herstel.
3 mei had ik een klein feestje in de planning met het gezin en mijn goede vrienden, maar helaas lag ik doodziek op bed. we vierden het 5 mei en gelukkig was ik toen redelijk hersteld.
Bas snapt er zelf allemaal niks van, het uitpakken deed hij allemaal niet. s'middags had Bas zelf ook koorts (39,4) dus de hele middag verder op bed gelegen. maar wat is hij verwend; speelgoed, kleding en nog wat bonnen!!
het gebak vond hij heerlijk...aangezien ik niet weet hoe ik hier foto's in moet plaatsen zet ik nog wat foto's in mijn album.
Af en toe liep Bas al een pasje los, maar gister echt duidelijk 4 stappen los....vandaag weer wat minder, maar wel stukjes met 1 of 2 pasjes..het begin is er en wat ben ik TROTS!!!
bas is nu 1 jaar en 2 weken en begint met los lopen, dat is goed op schema en zelfs nog vlug gezien zijn HANDICAP!!!
ook het bewegen van zijn arm gaat langzaam een stukje beter, al kan het mij niet snel genoeg gaan.
We blijven oefenen, met lopen en met zijn arm, maar ik kan het niet genoeg benadrukken
WAT BEN IK TROTS!!!
soms wel moeilijk want meneer heeft niet altijd zin om te oefenen en dan is oefenen wel lastig want hij is moeilijk te motiveren (heeft de fysio ook wel eens moeite mee)
reacties (0)