Geen

nu ik me iets beter voel , kan ik het verhaal wat beter typen.

ik had al ruim een week lichte bloedverlies alleen met afvegen ... en wat aparte krampen aan de rechter zijkant onderin... 

heb 2 keer per week bloed laten prikken voor me hcg level en die liepen mooi op van 69 naar 125 naar 540  en donderdag ochtend had ik wat meer bloedverlies dan de andere dagen... me man zei ach je bent panisch me moeder en andere vrienden zeiden ook dominique het zit goed maak je niet druk .. ik zei ik weet hoe jullie erover denken maar zo voelt het niet voor me. 

toen was ik donderdag ochtend na de dokter en omdat ze me niet konden doorverwijzen voor een echo zei ze ga dan langs de ziekenhuis en die kunnen je gerust stellen en kijken waar de bloeding vandaan kom. 

zo gezegd zo gedaan... daar bloed geprik ... voor me hcg en paar uur later de inwendige echo .. en ze wou maar niks zeggen . ik zei zie je iets? ze zei neej niet echt ... ik zei oke en bleef vol spanning in die stoel liggen... toen was ze klaar ik zei weet je al hoeveel me hcg is? ze zei ja die is 582 ik wist gelijk dat het niet goed zat. want me hcg zou toen rond de 1000 moeten zitten... ze zei ik moet met iemand even iets overleggen over je echo ik zei oke .. dus wachten wachten ik mog niks drinken en eten .. ik zei hoezo niet ik heb honger inmiddels was het 3 uur en was ik er al vanaf 11 uur en had honger .. ik vodn eht erg iritant en vreemd dat ze zo vaag deden. toen kwam de dokter met een gezicht ...... die boekdelen sprak . ik zei ik weet niet wat er aan de hand is maar me hcg van 582 is niet goed dus zeg me gewoon wat er aan de hand is . hij zei het lijkt op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en er komt zometeen iemand om er met je over te praten wat de stappen zijn . 

oke heftig ik wist niet waar ik t zoeken moest.. toen kwam de zuster en ze zei we kunnen het verhelpen met een spuit in je bil of een operatie .. maar laat me eerst je buik onderzoeken... terwijl ze me buik aan het onderzoeken was deed de rechter kant waar ze aan zat enorm veeel pijn en dit was voor haar een teken gelijk opereren. 

dus dat verklaarde waarom ik niks mog drinken en eten ... ik kreeg inmiidels een paniekaanval ... operatie ... whaaaat???

kindje weg??? whaat wat gebeurde er allemaal??!!! ik huilde alleen maar en kon niet stoppen met huilen was doodsbang voor de operatie... word ik wel wakker etc etc .. oke toen was het zo ver .. ik werd weer wakker .. met verschikkelijke pijn en misselijk... 

eerste wat ik dacht ik heb het overleefd ... ze zijn via me navel en 2 sneetjes aan de zijkanten van me lichaam naar binnen gegaan en hebben het weggehaald wat er zat....

ook had ik een bloeding gekregen tijdens de operatie en dat hebben ze weggezogen en gespoeld waardoor ik enorme pijn onder me borst had. dit was allemaal te heftig en alles kwam binnen als een bom. 

mog paar uur later naar huis 6 uurtjes later dan de operatie ... inmiddels was het ook al nacht en de zusters waren erg aardig allemaal maar t enige waar ik aan kon denken is na huis naar me dochter van 4. 

nu is het 2 dagen geleden en heb ik 2 soorten pijnstillers ... ontlasting pillen ... en nog 2 andere medicijnenn antibiotica ...

t bewegen gaat inmiddels iets beter... nog wel erg veel pijn .. morgen op controle terug en hopelijk dit snel een plekje geven en verder waar we gebleven waren. we hadden ook een vakantie geboekt naar mexico in sep... die hebben we geanuleerd omdat we zwanger bleken te zijn en daar had je de zika virus dus die risico wouden we niet nemen , we hadden een verzekering ervoor maar toch nog even 800 kwijt ... en nu geen kindje en de vakantie geanuleerd pfff lekker hoor . ik probeer positief te blijven .. heb een dochtertje van 4 .. en hopelijk tot snel met goed bericht dat we weer zwanger zijn straks .

liefs dominique