We zijn het erover eens
Vorige keer was het nagesprek over de IVF zo rot verlopen, dat ik er echt een naar gevoel aan over gehouden had. Gister hadden we weer het nagesprek en het ging eigenlijk heel erg goed. De dingen die m'n vriend en ik al hadden besproken, begon de gynaecoloog ook over.
Mijn vriend en ik hadden bijvoorbeeld besloten dat we gewoon weer 150 eenheden medicatie wilde gaan spuiten, liever weer overstimulatie, dan maar 3 eitjes. Ook willen we een korte pauze inlassen, omdat we er gewoon een beetje doorheen zitten...na 5x IUI en 2x IVF zonder positieve zwangerschapstest. Na het mislukken van de laatste IVF, was voornamelijk m'n vriend helemaal van slag, terwijl ik het eigenlijk redelijk een plekje kon geven. Ik heb nu ook tegen hem gezegd dat hij moet aangeven wanneer hij er weer klaar voor is, maar hij vind dat ik dat moet beslissen, omdat het mijn lichaam is. Samen komen we er wel uit.
Om 10.00 uur hadden we gister een afspraak bij de gynaecoloog, zoals eigenlijk altijd liep het weer behoorlijk uit en waren we pas om 10.45 aan de beurt. Door de uitloop van 3 kwartier zag ik de bui alweer hangen..ik dacht dat wordt zeker weer net zo'n gesprek als de vorige keer, met een ongeinteresseerde gyneacoloog voor me waaraan ik alles 3 keer kan vertellen en dat hij het dan nog niet luisterd. Gelukkig was dit niet het geval...
Hij begon dat hij het maar raar vond hoe het allemaal loopt bij ons. 1e keer IVF met 150 eenheden Gonal-F, 8 eitjes gevonden, 8 eitjes bevrucht en maar 2 eitjes hadden zich doorgedeeld. 2e keer IVF weer 150 eenheden Gonal-F, overstimulatie. Opnieuw IVF 2 met 112.5 eenheden Gonal-F, maar 3 eitjes gevonden, 2 eitjes bevrucht, 1 eitje doorgedeeld. Net als wij vond ook hij het verschil wel erg groot en zei dan ook dat hij me de volgende keer weer gewoon 150 eenheden wil laten spuiten. (wat wij dus ook al wilde) Verder gaan we in plaats van Gonal-F, een andere medicijn proberen, namelijk Menopur. Dit heb ik ook gebruikt met mijn IUI pogingen. Volgens de gynaecoloog is het medicijn net iets anders en misschien dat ik daar beter op reageer.
Ik heb gevraagd of ICSI misschien een optie is, maar volgens hem is dit niet nodig, aangezien het met de bevruchting goed gaat. Eerste keer 100% bevrucht en de tweede keer 66.6% en dat is gewoon heel erg goed. Het zit hem in het doordelen en daar valt nou eenmaal niets aan te doen.
We hebben aangegeven dat we eventjes een pauze willen inlassen en dat vond hij heel verstandig. We willen ongeveer in maart weer beginnen. Ze hebben ons nu ingepland voor maart, want ze zouden het lullig vinden als we dan zouden willen beginnen en er zou geen plek zijn. Als we toch eerder of later zouden willen beginnen, kunnen we dat gewoon aangeven.
Na het gesprek moest ik een traantje wegpinken...weet eigenlijk niet waarom, maar waarschijnlijk omdat ik me best druk had gemaakt over het gesprek, omdat het de vorige ker zo rot was verlopen.
Verder kwam gister het besef, dat we op 5 december 2008 gestopt zijn met de pil. Gister dus precies 3 jaar bezig met onze wens, dat besef komt hard aan kan ik jullie vertellen.
Als we er klaar voor zijn om met de laatste IVF te gaan beginnen, nemen we contact op met het ziekenhuis. Eindelijk even geen ziekenhuisbezoeken meer, lijkt me echt heerlijk. Aan de ene klant zou ik graag wel gelijk verder gaan, maar ik merk dat wij het samen, maar ook mijn lichaam het nodig heeft om een pauze in te lassen. In de tussentijd blijven we gewoon heel veel oefenen....
Heel veel liefs aan al mijn lieve vriendinnetjes!!!
reacties (0)