Wat een dag zeg...door m'n slaaptekort afgelopen nacht ben ik de hele dag al aan het janken. Het begon al toen ik wakker werd vanmorgen... Niet echt handig, want zit op mn werk! Vorige keer heb ik bijna geen last gehad van de hormonen en het lijkt wel of ik er nu dubbel en dwars last van heb. Net een gesprek met m'n teamleider gehad en moet zeggen dat hij wel erg begripvol was. Als het werk het toe laat en ik het nodig vind kan ik af en toe een uurtje eerder naar huis gaan en daar hoef ik dan geen vrije uren voor op te nemen. Had echt niet verwacht dat hij zo zou reageren, maar het blijkt dat hij toch best menselijk is!
Ik maak me op dit moment druk om dingen, waar ik eigenlijk nog helemaal niet over na moet denken. Wat nu als deze poging ook mislukt? Dan is er nog maar 1 poging die vergoed wordt...en dan? Gaan we dan verder en gaan we de behandeling zelf betalen of gaan we onze droom dan opgeven? Ik weet wel dat we nog genoeg kans hebben dat het gaat lukken, maar kan op dit moment gewoon even niet zo positief denken... Ik ben moe, misselijk en heb last van m'n buik. Ik voel echt dat de duivels er aan zitten te komen...
Wanneer gaat het eindelijk eens meezitten voor ons???
reacties (0)