Woensdag 2 maart

Naar het ziekenhuis geweest voor echocontrole en bloedprikken. Ik ben nu een week bezig met het spuiten van de Gonal-F, dus volgens de arts zou er nog niet veel te zien zijn. Dit was totaal niet waar en er was juist al heel erg veel te zien. Rechts zaten al 7 eiblaasjes van tussen de 11 en 14mm en links zaten er 2. Volgens de arts worden dit er alleen nog maar meer. Ik reageer dus erg goed op de Gonal-F en als het zo doorgaat, dan gaat de punctie waarschijnlijk eerder plaats vinden dan 9 maart. Eindelijk iets wat wel goed lijkt te gaan!

Vrijdag 4 maart

Weer bloedprikken en echocontrole gehad. Rechts zaten nu een stuk of 10 eiblaasjes en links 4. Ze groeien aardig door. Maandag weer terug voor echocontrole of misschien dan al de punctie, dit hangt af van de bloedwaardes. Ik wordt s'middags gebeld dat ik maandag weer terug kan komen voor een echo. Het is goed dat er links niet zo heel veel groeit, anders was het mischien overstimunlatie geworden.

Maandag 7 maart

Nogmaals bloedprikken en echocontrole. Het gaat nog steeds allemaal heel voorspoedig. Vanavond om 21.30uur de Ovitrelle prikken en voor de laatste keer dacapeptyl.Dinsdagavond moet ik 2 paracetamol nemen en woensdag ochtend nogmaals 2 en een zetpil. Woendag om 9.30uur is dan de punctie. Spannend!!!

Woendag 9 maart

Om 9.30 melden in het ziekenhuis voor de punctie. Ik krijg 4 verdovingen in mijn baarmoedermond. 4 keer hoesten zodat ze de verdoving kunnen zetten. Wat een rot gevoel is dat zeg! Ze zetten alles klaar en dan kan de punctie beginnen. Ze beginnen rechts omdat daar de meeste eiblaaasjes zitten. 1 voor 1 worden de eiblaasjes leeg gezogen, zelf kan ik ook meekijken op het scherm...grappig om te zien dat de eiblaasjes leeglopen. Wat een verschikkelijk gevoel is dat zeg. Ik probeerde me groot te houden, maar de tranen kwamen toch echt wel! Ik heb me geconcentreerd op mijn tenen, die was ik de hele tijd  aan het bewegen en heb hele mooie liedjes gezongen...het ging ongeveer zo...au au au auauau. Mijn vriend heeft ook geen vingers meer over, maar ach we kunnen straks naar de eerste hulp om zijn vingers er weer aan te laten zetten. Uiteindelijk zijn alle eiblaasjes leeggezogen die van goed formaat waren. Dit waren er 10!!! Een super goed resultaat dus. Nog even een inwendige echo om te kijken of het niet meer bloed...maar dat was wel het geval, mijn rechter eierstok wilde niet stoppen met bloeden. Ze hebben er met een tang een gaasje tegen aangehouden, maar het stopte niet en dat zou betekenen dat ik nog even in het ziekenhuis moest blijven tot het bloeden gestopt was en mijn vriend dus alleen naar het andere ziekenhuis zou moeten om de buisjes weg te brengen. M'n moeder was er ook bij vandaag, omdat mijun vriend zijn rijbewijs niet heeft. Zij werd er ook bij gehaald om uit te leggen waar ze zich nu moesten gaan melden. Ik wil niet alleen achterblijven en wil mee. Ik vraag of ik echt niet gewoon mee mag, maar zolang het bloeden niet is gestopt kan dat niet. De buisjes worden op de buik van mijn vriend geplakt en net als ze weg willen gaan, stopt het bloeden en mag ik gelukkig toch nog mee! Op naar het andere ziekenhuis en daar melden we ons. We bespreken nog wat dingen en dan mag mijn vriend zijn beste vriend een hand gaan geven in de mannenruimte. Het zaad ingeleverd en na drie kwartier mogen we ons weer melden. Ze weten dan of het zaad goed is en hoeveel eicellen er zijn gevonden. Beneden hebben we even wat gegeten en daarna zijn we weer naar boven gegaan. Het zaad is goed en er zijn 8 eicellen gevonden!! Joepie!!! Zaterdag tussen 10 en 11 wordt ik nu gebeld en dan horen we of er bevruchting heeft plaats gevonden. Als dat zo is, dan is s'middags de terugplaatsing. Afwachten dus maar weer....

Terug naar huis en lekker de hele dag op de bank gelegen. Heb nog best last van m'n buik gehad, maar zolang ik bleef liggen ging het goed.