Damian`s ontwikkeling + morgen operatie!!

Zo weer ff een blog van mijn kant.. Is weer zo ontzettend veel gebeurd! :O..

Afgelopen week met Damian naar het CB geweest.. Hij was weer lekker gegroeid zowel in de lengte als de breedte :P.. Verder was alles weer dik in orde :D!! Sinds 2 maanden kruipt Damian het hele huis door maar sinds afgelopen donderdag trekt hij zich op aan de randen van de box, de tafel en eigenlijk alles wat vast staat waar hij zich aan op kan trekken!! Dit doet hij de hele dag door zolang als hij wakker is en sinds vanavond zijn ook de eerste stapjes gezet!! Hij stond in de box en wilde schijnbaar zn knuffelbeertje hebben die aan de andere kant lag, eerst schoof er een handje iets verder weg over de rand heen en daarna zette hij een stapje opzij!!!! Met een hele grote smile ging hij verder tot hij bij het beertje was en op zn kont plofte!! Hij lag er zelf van in een deuk!! Het gaat ineens zo hard allemaal voor ik het weet loopt ie naast me :D!! Hij heeft nu ook een 2de tand erbij aan de onderkant en de bovenste voortanden staan al gereed om door te komen!! Dus ik ben echt meeeeeeeeeeeeeeega trots op mn kleine jochie! (L)

Sinds dat Damian 5 wkn oud is lopen we al te klooien met een bloedend naveltje.. In eerste instantie dacht het CB dat het gewoon een stukje wild vlees was en wat na het af vallen van de navelstreng was blijven zitten.. Zo zijn we begonnen met aanstippen.. Een aantal weken 2x per week naar het CB geweest om aan te stippen maar het veranderde maar niet.. Ik vertrouwde het vanaf het begin al niet maar ik moest me geen zorgen maken want ze hadden het vaker gezien.. Na een paar weken klooien met dat aanstippen een afspraak gemaakt bij de HA.. Die stuurde me terug naar het CB om door te blijven gaan met aanstippen en verder was er niets aan de hand, ik was gewoon een overbezorgde moeder omdat het mn eerste is maar het zou goed komen.. Het ging maar niet over dus nog een paar keer naar de huisarts.. Ben in totaal 5x naar de HA geweest en steeds weggestuurd dat het niets was en ik kreeg geen doorverwijzing naar de kinderarts in het zkh.. Toen Damian 4 maanden oud was heb ik aan de bel getrokken bij het CB of ze aub de ha wilde bellen om te zeggen dat ik die doorverwijzing wilde hebben (ik dacht nog dat hun me miss konden helpen) maar tot mijn verbazing vond ook het CB dat ik een overbezorgde moeder was en ik moest me geen zorgen maken.. Ik was laaiend en ben weer een afspraak bij de ha gaan maken.. Gelukkig was mijn eigen ha op vakantie en had ik er 1 nog in opleiding.. Ik kwam al kwaad binnen en heb de doorverwijzing geëist want ik was het zo zat dat ze er niet naar wilde kijken.. Gelukkig was hij wel verstandig genoeg om me door te verwijzen.. Eenmaal hier bij de kinderarts in het plaatselijke zkh werd er gelijk een afspraak gemaakt om een echo te maken maar ook hun dachten dat er weinig aan de hand zou zijn maar de echo was meer om mij gerust te stellen en om toch alles uit te sluiten.. 2 wkn na de echo kregen we telefonisch de uitslag.. Toch foute boel.. Ze hadden achter de navel van Damian toch iets gezien op de echo en door wat er zat had hij een navelbreuk.. Ze hebben me gelijk doorverwezen naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis.. 15 augustus de eerste afspraak bij de uroloog.. Eerst deed de assistente een echo en die zag al vrij snel dat er een cyste in Damian's buikje zat, de uroloog zelf kwam er bij en legde me uit wat er aan de hand was.. Damian heeft een Uragus cyste in zn buik, dit houd in dat de navelstreng aan de binnenkant van zn buikje niet is verdwenen maar is blijven zitten en nog steeds vocht en bloed naar buiten af scheid.. De uroloog was echter bang dat het stukje wat er nog zat nog vast zat aan zn blaas of darmen.. Ze belde de poli radiologie en we konden gelijk komen en werden ook gelijk geholpen.. Die hebben sterkere echo apperatuur en hun zouden gaan kijken.. Eerst een assistente, daarna een radioloog, daarna het hoofd van radiologie.. Blijkbaar komt een uragus cyste dus maar heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel zelden voor en ze konden alle 3 niet met zekerheid zeggen dat er geen verbinding was met de blaas.. Terug naar urologie, daar was al vrij snel duidelijk dat hij geopereerd moest worden want op deze manier kon het niet verder en als die cyste nog aan zn blaas zou zitten zou dit problemen kunnen gaan geven.. Afgelopen dinsdag ben ik met Damian bij anesthesie geweest en vooral ik werd heel netjes voorbereid op wat me te wachten stond als Damian onder narcose gaat.. Dat ik 1 nachtjes bij Damian mag blijven slapen op de kamer maar dat ik uit moest gaan van een opname van minimaal 5 dagen omdat ze niet weten wat ze aantreffen in zn buikje (wel of geen verbinding met de blaas/darmen).. De donderdag erna werd ik al gebeld door opname en er was maandag 27 augustus om 9 uur een plekje.. (morgen dus)..  Ik zit nu helemaal nerveus op de bank ik zie zoooo ontzettend op tegen de operatie morgen, dat ik mn jochie straks achter moet laten in de OK en moet wachten tot de operatie klaar is, überhaupt dat hij op deze leeftijd al een operatie moet ondergaan.. Heb net op mn balkon al wat tranen gelaten om ff iets op de luchten en de stress eruit te gooien zodat ik morgen vol goede moed en kracht bij mn jochie kan zijn en voor hem klaar kan staan!! Als alles achter de rug is plaats ik weer een blog met hoe het gegaan is en hoe het dan gaat!! Ik ben zooo blij dat ik doorgezet heb en dat hij nu eindelijk geholpen word, ik voel me goed als moeder en sta sterk in mn schoenen!!