Dean weer thuis

Vrijdagmiddag werd Dean weer wat benauwder en zijn we weer gestart om hem 6 keer per dag ventolin (airomir) te geven. Dit had wel iets effect. Zaterdag zijn we op visite geweest en hebben we in de tuin gezeten. Dean werd steeds benauwder en na 30 min was de ventolin zodanig uitgewerkt dat hij weer piepte en zaagde bij elke ademhaling.

Slapen lukte hem niet omdat hij te benauwd was. Om 22.00 naar huis gegaan. In de auto werd hij echt verschrikkelijk benauwd hij deed zijn best om te ademen tussen het hoesten en ademen door snikte hij af en toe. Mijn man heeft de hele weg omgedraaid gezeten hem in de gaten te houden.

Bah zo erg was het nog nooit geweest. Ipv 6 keer ventolin hebben we hem tijdens de reis nog een keer ventolin gegeven. Moesten toch richting huis/ziekenhuis.

Uiteindelijk viel hij (ws dankzij de ventolin) toch even in slaap en zijn we snel naar huis gereden om het ziekenhuis te bellen. Natuurlijk konden we gelijk komen. Om 0.00 was ik er.

Een verpleegkundige liep naar ons toe en zei ach mannetje je hebt het inderdaad wel zwaar zeg. Ze zei gelijk dat hij moest blijven dat wist ze zeker. Arts heeft 5 min naar hem gekeken en natuurlijk moesten we blijven.

Hij heeft de hele nacht amper (30 min) geslapen vanwege de benauwdheid. Die 30 min lag hij in mn armen en toen hij wakker werd wilde hij zich omdraaien en kukelde ook nog uit het smalle bedje. Aangezien ik zelf ook half sliep kon ik hem niet opvangen. Gelukkig was het maar een super laag bedje.

Die hele dag bleef hij benauwd en hij vond het sprayen verschrikkelijk. Hij dronk maar 150cc (en at 300 gram fruithap dus dat werd bij het vocht opgeteld). Hij sliep s middags 1,5 uur en at verder (naast de fruithap) niets.

Gelukkig knapte hij daarna snel op.Nu zijn we weer thuis. Hij drinkt nog steeds erg weinig maar hij is gelukkig minder benauwd. Hij is weer bijna zichzelf. Nu hopen dat hij niet weer benauwder word als we weer meer naar buiten gaan.