Boos en verdrietig

Dean is bekend met astmatische bronchitus. Hiervoor moet hij half sept naar een specialistisch centrum van het sophia kinderziekenhuis. De kinderarts die we ongveer 2 mnd geleden gezien hebben zou hem op een bellijst zetten als hij benauwd was dan moest hij 1 dag 6 pufjes krijgen, bleef het aanhouden dan moesten we bellen en langs komen.

Ondertussen is Dean sinds zaterdag ziek (koorst, verkouden, hoesten en benauwd). Maandag zijn we naar de hap geweest en die zeiden dat we nog een dag 6 pufjes moesten geven en als het woe niet beter zou gaan moesten we weer een afspraak maken.

Ik denk dus slim te zijn om vandaag het ziekenhuis te bellen ipv de huisarts. Dean had nu namelijk 38.1 en de andere dagen begon hij met 37.5-37.8 en kwam dan (ondanks paracetamol) op 39 uit.

Blijkt Dean niet (volgens hun niet meer omdat ze er meestal maar 3 mnd op staan) op de bellijst te staan. Ik denk dat de arts het gewoon vergeten was omdat we vorige keer ook in lunchtijd kwamen en we een afspraak voor dat centrum zouden krijgen (wat ook 6 wkn duurde) en een poli-afspraak zouden krijgen (wat we uiteindelijk ook niet hebben gekregen toen ik 6 wkn later belde om te vragen waar de afspraken bleven).

Nu moet ik het dus weer allemaal via de huisarts gaan regelen en onze huisarts is meestal alleen van het schrijven van antibiotica recepten. En dat vind ik dus niets.

Ondertussen zit ik met een zielig mannetje wat stikbenauwd is en niet eet en heel moeizaam drinkt. Zo boos word ik hier van.