Snel maar ook langzaam

Ik heb zo'n dubbel gevoel bij deze zwangerschap. Vergeleken met de vorige zwangerschap is dit een makkie... (heb 20 wkn last van misselijkheid gehad en bij 18 wkn lage rug klachten en bij 20 wkn bekkeninstabiliteit). Ik begin nu wel flink last te hebben van mijn bekken en ik ben moe, maar wat wil je met een kleintje van 15 mnd. Maar deze hele zwangerschap heb ik een dubbel gevoel. Ik kan niet wachten tot ik de kleine in mn armen heb, maar daarnaast wil ik ook dat t nog even duurt want dit zal mn laatste zwangerschap zijn (ivm risico's mbt de bekkeninstabiliteit... vorige keer heb ik 3 mnd moeten revalideren om de pijn dragelijk te maken). Aan de ene kant lijkt t me heerlijk als t er is... lekker knuffelen weer zo'n kleintje, maar aan de andere kant moet ik er niet aan denken. Gebroken nachten en Aiden die nu ws daar wakker van word... dan zit je met 2.

Ik weet maar niet wat ik er van moet denken. Word er soms gek van. Ik ben nu 27 +3 en t idee dat t er over 10 wkn al zou kunnen zijn roept zowel angst als blijdschap op. Ik denk ook wel dat t normaal is, maar ik word wel gek van mezelf.

402 x gelezen, 0

reacties (0)


  • heidie79

    Heel herkenbaar hoor die gevoelens en gedachtes die je hebt! Soms komt dat ook over me heen maar als ik me dan weer realiseer dat er zoveel vrouwen die het hebben gedaan voor ons en in vast nog veel moeilijkere situaties en ook zij hebben het geflikt om een balans te vinden...dan lukt ons dat toch ook zeker!?

  • shy

    Haha, heel herkenbaar. Bij mij sluipt de angst er af en toe in of twee niet te veel wordt..... vaak denk ik dan ook, ach, mijn moeder heeft het veelal alleen gedaan (mijn vader was veel op tournooi met zijn band) met even veel leeftijdsverschil er tussen, dus waarom zou ik het niet aan kunnen terwijl mijn vent erbij is en die helpt echt veel.
    We zullen gewoon moeten zien hoe alles gaat lopen meid.
    Liefs,
    Shy