Doodmoe

Sinds een paar dagen ben ik weer doodmoe. Ik ben vermoeidheid wel gewend, maar dit is echt weer verschrikkelijk.

Dit heb ik de vorige zwangerschap ook gehad. Ik heb geen ijzer tekort (ik heb van nature een HB van rond de 9.0 dus zo ver zakt dat niet in een zwangerschap). Maar ik word er in ieder geval echt gek van.

Vandaag moest ik werken en een uur voordat mn tijd erop zat werd mij gevraagd nog wat klusjes te doen. Ik was zo moe, maar ik heb de klusjes gedaan. Verschrikkelijk, ik stond daar te vechten tegen mn tranen... ik wilde alleen nog maar liggen en slapen. Ik voel me dan ook zo enorm schuldig.

Vorige keer zei de arbo-arts dat ik de werking van mn schildklier na moest laten kijken omdat dat tijdens de zwangerschap ook wel eens flink kan verslechteren en dat zou de vermoeidheid verklaren. Ik heb dat toen nooit gedaan... ik had toen bekkeninstabiliteit waardoor ik toch regelmatig moest gaan zitten. Ik zit er nu over na te denken om t wel te doen. Maandag moet ik naar de verloskundige en dan zal ik het bespreken. Misschien hoort t ook wel bij de zwangerschap enz maar zelfs tijdens de periode dat ik Pfeiffer heb gehad voelde ik me minder moe dan nu.

Verder kan ik wel echt genieten van de zwangerschap. Ik voel de kleine al met ruim 15 weken bewegen... nu begint t echt een beetje werkelijk te worden. Daarnaast heb ik geen klachten meer dus voel ik me verder prima... en als ik niet hoef te werken slaap ik tegenlijk met mn zoontje 2-3 uur in de middag en dan gaat t ook wel met de vermoeidheid.

Sorry hoor... moet even klagen.