Vandaag de echo in het uz in Leuven...wat we vreesden werd waar...twee vruchtjes die het op alle punten goed deden, maar een derde die afwijkend was...de prof dacht aan een chromosomale afwijking, maar goed was ie in ieder geval niet...het hartje klopte nog wel, al was het te snel...vreselijk om dat te horen kloppen als ze je anderzijds vertellen dat het niet goed is...
Het advies was duidelijk, beter nu ingrijpen dan in een later stadium alle drie de kleintjes verliezen....dat is dan rationeel geen moeilijke keuze, maar het idee dat ze dan met een naald in je buik gaan prikken om iets in het hartje in te spuiten, daar is niets rationeels aan wat je dan voelt...en nu dan het wachten weer, want de ingreep heeft 7-8% risico op een totale miskraam...dat kan dan wel veel beter zijn dan het anders geweest was, maar dat klinkt toch akelig hoog voor iemand die er al 5 heeft meegemaakt...
Er komt vast wel weer een moment dat ik blij en dankbaar ga zij, er vanuit gaande dat het nu eindelijk eens allemaal gaat lopen zoals we hopen...maar op dit moment voel ik me ff flink lamgeslagen door het hele gebeuren vandaag...
reacties (0)