Sinds mijn vorige blogje is het bloedverlies de afgelopen dagen helaas toegenomen...tot gisteravond steeds oud bloed, gisteravond schrok ik me helemaal dood toen het ineens helder rood bloedverlies was geworden...vannacht de gehele nacht zo'n beetje opgelopen en het wisselde steeds in hevigheid en van kleur...vanochtend ineens niet zoveel meer te bekennen...maar de afspraak met de gyn had ik gisteren al per mail gemaakt...
Vanmiddag met mijn moeder richting Belgie...manlief heeft momenteel een lastige klant als werkgever en mijn moeder wilde graag bijspringen en vrijnemen zodat ik niet alleen hoefde, wat anders ook niet gebeurd was, want dan was mijn man toch meegegaan, maar je werkgever moet je proberen een beetje te vriend te houden dus dit was wel fijn zo...en mijn moeder heeft het er al weken erover dat ze het liefst haar vakantie naar Spanje wil annuleren om voor me te komen zorgen, wat ik schattig maar helemaal niet nodig vind...ze is helemaal zenuwachtig dat er net iets met me zou gebeuren als ze weg is...dus dan moest ze het maar zelf aan de gyn voorleggen vond ik...
Al snel kwamen met de echo onze frummels in beeld, springend en al, jee wat waren die gegroeid...twee stuks prachtig op schema, heel globaal alles erop en eraan en naar wat ze kon zien een prima nekplooi....de derde kon ze minder goed wat over zeggen...deze ligt het dichtst bij 'de uitgang' en heeft een bloedinkje aan de rand van de placenta...deze leek wat achter te lopen en was moeilijker te beoordelen, had wel een kloppend hartje...maar hier lijkt dus wel het gerommel vandaan te komen...of het betekent dat deze niet goed is of dat er nu problemen zijn door het bloedverlies is dus niet duidelijk...tja, dat heb je met meerdere, je kan goed en slecht nieuws tegelijk krijgen...mijn moeder kreeg wel het advies gewoon lekker op vakantie te gaan, ze kon tenslotte zo weer terug zijn als het nodig was, dus dat vond ik wel geruststellend....
Werken zit er deze week niet meer in, het advies is thuisblijven en zeer rustig aandoen...ik heb eigenlijk al het gevoel haast niets te doen, maar goed...ik belde mijn medisch manager en die had nadat ik vanochtend gebeld had voor de rest van de week mijn agenda al geblokkeerd, had al verwacht dat ik rustig aan moet doen...de controle van volgende week is een dagje vervroegd, dan zou ik precies 12 weken moeten zijn...en weer werd genoemd dat als er eentje het echt niet lekker doet we aan reductie moeten denken om de anderen een betere kans te geven...maar laten we eerst nou maar eens kijken hoe het over een week is, misschien had de onderste vandaag gewoon zijn/haar dag niet en niet zo'n zin in op de echo gaan...
reacties (0)