Echo 2
Vandaag voor de tweede keer voor een echo naar de kliniek. Gelukkig, want als ik lang niet weet wat er gebeurt ga ik alleen maar vervelende dingen in mijn hoofd halen, dat er veel follikels zouden zijn afgevallen enzo...Vandaag werd een herhaling van de eerste keer. Afspraak werd weer verzet, eerst bloedprikken en in tegenstelling tot wat ze gezegd hadden weer een paar uur weggestuurd tot aan de scan. Maar ik had er nu op gerekend dus dan is het ineens een stuk minder vervelend...
Weer een roze soephemd aan en nu vijf mensen die over mij aan het praten waren terwijl ze op de monitor keken. Elke keer als ze op het toetsenbord klikten was ik blij, kennelijk nog een follikel om op te meten...raar dat het ineens allemaal zo over je gaat en je daar maar ligt. Ik werd toch wel even bang dat het feit dat er niets gezegd werd een slecht teken was....zouden ze niets zeggen omdat ze het slechte nieuws niet ter plekke wilden geven? We werden gelukkig snel weer binnen gehaald voor een hesprek over de uitslag...
Bloed was goed en de 9 follikels zitten er nog, netjes gegroeid. 8 doen het prima, eentje heeft wat moeite met bijhouden. Morgenochtend nog een keer menopur en cetrotide, hoefde niet maar mocht wel...laten we maar proberen de slome follikel mee te krijgen lijkt me, die drie prikken kunnen er ook nog wel bij...mijn buik is toch al als een blauw speldenkussen (ik zie er erg charmant uit in bikini...), alles wat zou kunnen helpen is mooi meegenomen.
Morgenavond de ovitrelle en donderdagochtend de punctie. Onder een lichte narcose, heerlijk....
Ik heb diep respect voor dames die meerdere puncties moeten ondergaan met wat morphine en een kalmeringstabletje, lijkt me vreselijk....bij de tweede punctie in Belgie was ik nog deels bij en daar denk ik niet graag aan terug...heerlijk dus dat het een narcose wordt....
Gaat al met al dus wel ok...ik durf niet te enthousiast te zijn, ben een beetje bijgelovig, maar we zitten nog in de race...verder begint het hier ook steeds meer te wennen....overdag moet ik me wat rustiger houden...gisteren naar de weekend markt, was leuk, maar waar ik ook bijna weer van m'n stokkie ging...snel duizelig en misselijk, heb ik anders nooit van warmte, dus dat zal we weer weggaan als ik de medicatie heb gestopt...de avonden zijn prima en we beginnen nu wat leuke plekjes te ontdekken hier....
We hebben overigens waarschijnlijk nu een aantal draagmoeders terplekke gezien. Zit je toch meteen te kijken of je iemand van de foto herkent. Het zou in theorie nog kunnen veranderen, maar toch. Je weet het pas zeker wie het wordt rond de eventuele terugplaatsing. De dame met wie we daarstraks in de wachtkamer zaten leek me erg vriendelijk, lachte volgens mij oprecht vriendelijk naar ons en zag er prima uit. Er is ons verzekerd dat de dames bij deze organisatie streng gescreend zijn en het niet uit armoede doen, maar dat is toch wel iets waar je gelijk op zit te letten...
Nog een paar daagjes rustig aan en dan is het eindelijk zover. Toch steeds bang dingen verkeerd te doen (zoals altijd, neuroot die ik ben) dus zal blij zijn als die eitjes er goed en wel uit zijn.
reacties (0)