Wat een actie.....

Na mijn teleurstelling dat de eerste "belgische ronde" niet gelukt was weggejankt te hebben vol frisse moed naar ronde 2, weer met menopur en pregnyl en de wetenschap dat ik wegens een tekort aan progesteron in de luteale fase utrogestan moet gaan gebruiken.

Had een erg goed gevoel bij deze ronde, de schrik was dan ook groot toen we afgelopen donderdag hoorden dat er links een heel klein follikeltje (10 mm) zat en rechts nog niets van betekenis, met een dun bms....op dag 11 (!). Vorige maand kon ik al met instructies naar huis, nu moest de menupur van om de dag naar dagelijks....
Toen mijn cervixslijm na enkele redelijke dagen vervolgens verdween en alles waar mijn man zo zijn best op had gedaan direct uit me leek te lopen, ook na een half uur met mijn benen omhoog liggen (zijn er meer vrouwen met dit probleem....?!?) was de stemming aardig gedaald....Waarom werkt mijn lijf nou niet mee, zelfs met allerlei hormonen extra??

Gister de 2e FM op dag 15 en ik had zowaar eentje links, 17 mm en eentje rechts, 15 mm,....en een bms van 8,9 mm...daar doe ik het wel voor! Hoop dat ze het beiden gaan trekken, dat is twee keer zoveel kans deze ronde!!

Ik had mijn gyn een mailtje gestuurd als voorbereiding op gisteren om alvast mijn zorgen te uiten over mijn, in mijn beleving, slechte cervixslijm en het feit dat ik het idee heb dat daardoor de pogingen van mijn man tevergeefs zijn omdat alles er gewoon weer uitloopt (sorry voor het vieze praatje, hoop dat jullie niet visueel zijn ingesteld....). Omdat mijn laatste zwangerschap van enige betekenis alweer een jaar geleden is maak ik me inmiddels niet alleen zorgen over miskramen maar uberhaupt het zwanger worden.

De mate van sperma die achterblijft kan volgens haar niets te maken hebben met je cervixslijm, zou eigenlijk niets met mij maar het volume dat mijn man afgeeft te maken hebben, dat kan per keer verschillen....mijn cervixslijm heeft ze bekeken en de PH gemeten en daar had is dus zeker wel gelijk over. Te weinig en niet goed van kwaliteit.....Ik had per mail al gevraagd of IUI toch geen optie zou zijn omdat ik het gevoel heb dat we zo lang bezig kunnen zijn met zwangerworden terwijl het blijven tot nu toe al spannend genoeg was....dus ter plekke is besloten deze ronde om te zetten in een IUI, waarschijnlijk donderdag....Super, ben er erg blij mee!

Heerlijk zo'n gyn bij wie je met al je zorgen terecht kan, als ze het onzin vindt zegt ze het op een kordate maar vriendelijk manier, als het zinnig is wordt er wat meegedaan! En de snelheid zit er goed in, daar houd ik van, het heeft al lang genoeg geduurd en ik word er niet jonger of vrolijker van....Helaas gaat ze volgende maand met vakantie, maar ik hoop toch zo dat het niet meer nodig gaat zijn en ze de eerste echte echo kan maken als ze terug is.....