Nieuwe start

Vandaag de controle echo en HCGbepaling in het ziekenhuis. Gelukkig nu wel een duidelijk ervaren gynaecoloog en niet te lange wachttijd. En zoals ik al dacht was er vorige week veel verwarring en onterechte stress ontstaan door de artsassistent om niets, waarschijnlijk door gebrek aan ervaring denk ik. HCG was verder gedaald, nu 7 en op de echo was niets bijzonders te bekennen. En eigenlijk had deze gynaecoloog dat al uit de waardes van vorige week kunnen concluderen.

Nu mijn HCG bijna nul is kan ik ervanuit gaan dat vanaf dit moment ongeveer mijn cyclus weer zal gaan lopen.
Op zich is alles goed en zijn verwachting was dat het moet lukken binnen ca. 6 maanden weer zwanger te zijn en hij ziet geen reden waarom het weer mis zou gaan, dit komt 1 op 5-6 zwangerschappen voor en ik heb gewoon pech gehad. Als service mag ik een volgende keer bij 6-7 weken al een controle echo in het ziekenhuis laten maken wat natuurlijk erg fijn is.

Eigenlijk allemaal goed nieuws. En toch voel ik me zo mat en leeg sinds gisteren. Het idee dat ik rond kerst al 10 weken zwanger had kunnen zijn en de eerste week van januari mijn eerste 12 weken echo gehad zou hebben blijft zich maar aan me opdringen. Ik doe hard mijn best continu te kijken naar de mensen met wie ik nog veel meer te doen zou moeten hebben dan met mezelf maar het verdriet en de zelfmedelijden blijven zich opdringen. Dat ik rond 17 juli een kindje gehad zou kunnen hebben....Eigenlijk ging het enkele dagen geleden best goed, was weer meer met de toekomst bezig. Nu kan ik alleen maar denken aan het drama dat het wordt als ik over ongeveer 4 weken weer ongesteld zou worden.....Sorry voor het geklaag maar moet mezelf weer even uit een dip zien te trekken.

470 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • daniest

    Je hoeft je niet te verontschuldigen voor je spuien hoor meis! Dat is juist goed, hoort ook bij verwerken. En o wat begrijp ik je gevoelens goed! De leegte, de data van alle echo's en controle's, de hele beleving en toekomst. Afgelopen woensdag waren mijn ouders 38 jaar getrouwd en op die dag zou ik precies 20 weken zijn geweest...en de uitgerekende datum van 27 april verdwijnt ook nooit helemaal uit mijn gedachten. Ik denk dat de pijn wel slijt, maar vergeten zullen we het nooit. Ik moet bekennen dat ik het ook heel jammer vond toen ik mijn eerste menstruatie na de curettage kreeg. Ik had stiekem gehoopt al weer zwanger te zijn door de hormonen die nog door mijn lijf gierden. Maar toen ik eenmaal ongesteld was, bedacht ik me elke dag iets meer, hoe trots ik op mijn lichaam was dat het uit zichzelf weer een cyclus startte en dat het achteraf ook een aanlegfout bij de baby had opgespoord. Nu heb ik netjes op dag 14 mijn eisprong gehad, iets wat ik nog nooit zo op tijd heb gehad! Ik ben trots op mijn lijf en hopelijk zijn we gewoon snel weer zwanger! We weten dat het kan, dat is ook een mooi feit. Ik wens je veel sterkte met verwerken, neem de tijd! En klaag maar lekker op BB! Er is hier genoeg begrip. Liefs.

  • Sissyso

    Oh meissie toch, ook al is het op zich goed nieuws wat je vandaag gekregen hebt, het verandert niets aan je miskraam. Er groeide heel kort iets heel moois in je, dat is gestopt met groeien en daar mag je heel veel verdriet om hebben. Klaag maar lekker hier, klaag zoveel je wil en voor jou nodig is om dit te verwerken. Ik hoop dat je snel een nieuwe zwangerschap tegemoet kan zien. Neem je tijd om alles te verwerken...

  • mariken80

    Ik ken je gevoel .. vooral op bijzondere dagen of inderdaad zo'n moment dat je anders 12 weken zou zijn geeft zo'n leeg gevoel. Iemand die er van een afstand tegenaan zou kijken zou denken 'binnen een half jaar is weer snel', maar dat is het niet .. zoveel onzekerheid .. toch is het bij mij de 2x dat het mis ging inderdaad zo geweest dat ik binnen een half jaar weer zwanger was. Ik hoop dat het snel raak is voor ons. Ik verwacht deze week mijn eisprong te hebben. Heel veel succes! xx

  • Bloem28

    zo herkenbaar meissie! Het wordt weer wat draaglijker als je opnieuw zwanger mag zijn, ik hoop dus dat dat snel weer mag gebeuren! Ik duim voor je! Knuffel

  • linda19091979

    Hey meis,

    Het is heel normaal dat je je zo voelt Het is allemaal niet niks! Neem er rustig de tijd voor om alles te verwerken en laat het zelfmedelijden maar even lekker over je heenkomen hoor. Het is goed om nu even wat tijd aan jezelf te besteden en extra goed naar je eigen gevoel en lijf te luisteren. Heel veel sterkte ermee!
    Het is inderdaad zo dat je na een miskraam of met vruchtbaarheidsbehandelingen je echo al met 6-7 weken krijgt, wat natuurlijk erg fijn is. Dan heb je het toch al een keer gezien!

    xxx

  • caky

    He meid, het is ook wel een heel heftig begin voor een periode die eigenlijk zo mooi moet zijn! Een nieuwe start is een goed begin en ik hoop dat er snel leuke tijden voor je komen.. XXX

  • mamaongeduld

    He meid, je hebt gewoon een kindje verloren! Dat heb je niet zomaar verwerkt! Je mag daar best wel effe de tijd voor nemen en misschien zal het verlies er altijd wel een beetje zijn. Maar dat is toch helemaal niet erg. Verder zie ik je verhaal niet als zeuren hoor. Dus als er wat van het hart moet, tikt het neer!

  • Baby-Dino

    Geeft niks dat je even klaagt hoor, hoort bij de verwerking van het verlies en dat gaat nu eenmaal met ups en downs. Heel veel sterkte en probeer te vertrouwen op je lichaam!

  • ikke

    Ik snap je geklaag helemaal. Wat had het allemaal toch mooi geweest als je begin januari een echo had en je een kloppend hartje zou zijn. Maar dat is voorbij en dat komt hart aan. Er groeide iets in je, nu niet meer. Ik hoop dat je binnenkort weer een regelmatige cycles hebt en dat het snel raak zal zijn! Succes verder!