Eind van de zomer hadden we besloten geen anticonceptie meer te gebruiken. We zouden wel zien wat er van kwam. Een kindje is welkom, we stonden er heel relaxed in. Maar afgelopen week heeft vriendlief gezegd dat hij toch nog de condoom wilt gebruiken en op dit moment nog geen 2de wilt. Hij wilt eerst wat financiele zaken op orde hebben en graag verhuizen.
Slik. Ik ben helemaal van slag. Ik wil natuurlijk ook die dingen die hij noemt, maar het zijn lange termijn zaken, en verhuizen/hypotheek zijn moeizame projecten in deze crisistijd. Ik heb niet het idee dat hij het tijdsbestek overziet, dat het weleens heel lang kan duren voordat de doelen die hij noemt behaald zijn.
Daarentegen zegt hij juist wel alles te overzien en dat dat júist de reden is van zijn uitstel voor een 2de.
Rationeel heeft hij een goed punt, maar emotioneel vind ik het verschrikkelijk. Ik ben altijd van mening dat praktische zaken mij nooit zouden tegenhouden om kinderen te krijgen. De biologische klok is ook geen praktisch gegeven, die tikt hoe dan ook door. Ik wil graag de natuur laten beslissen of een 2de kindje ons is gegund, en het voelt nu voor mij alsof we toch zelf de regie in handen nemen.
Ik baal enorm en ben er erg emotioneel onder. Ik heb het gevoel mijzelf te moeten wegcijferen, mijn wens voor meerdere kindjes met weinig leeftijdsverschil aan de kant te moeten zetten.
Daarnaast is bij mij als vrouw een knop om gegaan toen we er weer voor zouden gaan. Ik houd mijn eisprong weer een beestje bij en let automatisch weer een beetje op mijn NOD...dus mijn wens is aangewakkerd. Ik ben echt verdrietig.
reacties (0)