Ontzwangeren
Even een blogje typen. Met de kleine meid gaat alles prima, het is echt een lieverd. We genieten zo van haar. We smelten soms van geluk als we haar weer iets nieuws zien of horen doen!
Met mama gaat het daarentegen wat wisselend. De ene dag zit ik lekker in mijn vel en gaat het zijn gangetje. De andere dag gaat het minder goed, voel ik mij onzeker en emotioneel. Ik heb nu meer tranen dan tijdens mijn zwangerschap. Soms voel ik mij echt labiel.
Het komt vooral door onzekerheid over mijn lichaam, mijn borsten. Ik geef volledige borstvoeding en dat gaat redelijk. Ik heb net genoeg, zeker geen overproductie. Maar ik wil het volhouden zolang als het gaat en ze wilt drinken en goed blijft groeien. Ik geef alleen borstvoeding van mijn linker borst, omdat rechts bijna geen melkklieren heeft (denk ik). Althans zo lijkt het. Deze borst is zeker 2 cupmaten kleiner, geen blauwe aderen zoals links en erg slap. Ik vind mijzelf daardoor erg onaantrekkelijk en houd mijn voedings bh 24/7 aan. Ik vind het vervelend om aan mijn vriend te tonen. Mijn borsten waren altijd heel symetrisch, dus baal heel erg en weet niet of het nog goed komt. Puistjes in mijn gezicht en erge haaruitval maken mijn gemoedstoestand er niet beter op...
Ik ben afgevallen, nu 3 kilo onder mijn gewicht van voor de zwangerschap. Ik eet normaal, het komt denk ik door de borstvoeding, icm mijn fysieke werk. In beide gaat veel energie zitten. Ach, ik vind mijn gewicht geen probleem, omdat ik weet dat ik normaal en gezond eet.
Ik ben regelmatig emotioneel, huilerig en heb vaker een woordenwisseling met mijn vriend. Misschien komt dit nog steeds door hormonen. Ik ben niet depressief ofzo hoor, gewoon wat emotioneel. Nog meer mama's met hetzelfde?
reacties (0)