Nog een update van vanmiddag...
Om 14:45 naar de verloskundige. Aardige vrouw, heel vriendelijk. We hebben de gegevens die er nog van vorig jaar in stonden doorgenomen, het klopte allemaal nog, dus de intake ging lekker snel. Ze heeft veel uitgelegd, o.a. de medische echo met 20 weken.
Mijn bloeddruk was prima, 120/74. In mijn urine zaten geen eiwitten of suikers, dus was ook prima. Op de weegschaal 60,4 kg, ook prima. Toen mocht ik op de tafel, ze heeft gevoeld of ze mijn baarmoederrand kon voelen, deze voelde ze duidelijk en kon mij en mijn vriend ook laten voelen. Je voelt dan letterlijk een randje. Het zit op 2/3 tussen navel en schaambot, dus nog laag zoals hoort bij 11.2 weken.
En toen gaf ze aan dat het mogelijk nog te vroeg zou kunnen zijn om het hartje te horen. Of ik dat dan wel alsnog wilde of dat ik er ongerust van zou worden. Nou, we hadden natuurlijk net die mooie echo gehad, dus ik was niet ongerust. En ik zou zeker weten dat het dan gewoon te vroeg zou zijn om het hartje te horen en niet dat er iets zou zijn. Dus zij de doptone op mijn buik...even zoeken...eerst míjn hartslag, en toen die van de kleine! Ja we hebben het gehoord. Afwisselend met mijn eigen hartslag, maar je hoorde het wel. Heel even kwam de kleine dichter naar voren, toen was het veel duidelijker. Deze hartslag ging sneller dan de mijne, dus was ervan te onderscheiden.
Nu hoor je welleens dat de hartslag van een meisje sneller zou kloppen dan die van een jongen, maar zonder vergelijkingsmateriaal zou ik hier niks zinnigs over kunnen zeggen.
We zijn blij dat we het hebben geprobeerd, nu hebben we het toch gehoord! Bijzonder hoor.
Wij hebben een hele fijne dag, dat begrijpen jullie wel. Dit was eigenlijk de uitgerekende datum van de vorige zwangerschap, maar ik ben geen moment sip geweest. Dit maakt zoveel goed, we zijn ontzettend blij.
reacties (0)