Blije vriend
Velen van jullie wilden weten hoe mijn vriend reageerde afgelopen woensdag toen hij thuis kwam van carnaval. Hier komt het: Om 15:30 kwam hij binnen, ik voelde de adrenaline oplopen. Ik liet hem even thuiskomen, jas uit, uitblazen van het fietsen. Maar hij vroeg hoe het met mij was, en keek mij al aan of hij iets opmerkte. ‘We hebben je gemist’ zei ik. ‘We?’ zei hij direct, en ik haalde gauw de test van die ochtend uit mijn zak en hield hem met een trillend handje in de lucht. ‘Nee, echt? Ja? Echt?’, en hij gaf mij een super omhelzing met tranen over zijn wangen. O, wat een gelukkig moment, zo blij. Het is zó welkom.
Vanmorgen nog maar eens een Kruidvat testje gedaan. 4 dagen na mijn laatste test, en de streep is donkerder! Wat een heerlijk gevoel als dat streepje weer verschijnt. Een bevestiging van het kleine geluk in mijn buik! Ik zal deze test dit weekend nog op mijn profiel zetten.
Verder voel ik mij erg goed. Mijn borsten zijn gespannen en groeien. Huid is onrustig, droog en puistjes. Ik moet op tijd eten, anders wordt ik duizelig. Ik heb vaker trek en dorst, heb in de avond (paar uur na het eten) al een paar keer nog een boterham gepakt. Knorrend naar bed is ook niets. Tot nu toe geniet ik van elk kwaaltje, want het is voor mij een goed teken dat er van alles gebeurt in mijn lijf. Ik ben niet meer zo onbezorgd als vorig jaar, heb best wel angsten. Bang dat het weer mis gaat, bang voor de echo. Ik heb er geen stress van, maar met vlagen zijn de angstige ideeën er wel. Maar we gaan van het positieve uit en ik geniet van elk moment. Dat kan niemand mij meer ontnemen. Fijn weekend allemaal!
reacties (0)